Huismus (Passer domesticus) Het is momenteel niet druk met vogels in mijn tuin. Gelukkig komen er met regelmaat nog wat huismussen op bezoek.

Velduil (Asio flammeus) Ruim tien jaar geleden liet in Zeeland deze velduil zich langere tijd goed zien. Ben daar toen ook eens naar toe geweest en kon na best wel lang wachten enkele foto's maken. Ik herinner me het nog goed. Als ik door mijn foto's blader en deze uil weer eens tegen kom geniet ik er nog steeds van. Helaas gaat het niet goed met deze mooie uil. Je ziet ze maar zelden.

Groenling (Chloris chloris) Ik zie geen groenlingen in mijn tuin momenteel. Moet daarom terug vallen op een foto uit een eerder jaar. Ik hoop dat de soort niet te veel last heeft van het geel? Hopelijk komen ze mijn tuin weer snel bezoeken.

Krakeend (Mareca strepera) Toen de Groko, uh Ardo, uitbreidde, heeft het bedrijf naastgelegen wat natuur aangelegd als compensatie. In het waterplasje daar voelen momenteel enkele krakeenden zich thuis. Echt schuw zijn ze niet maar ze zwemmen wel snel de waterkant in. Ook bij deze eenden een groot visueel verschil tussen meneer en mevrouw; mevrouw hier onscherp in de voorgrond. Ze doen het goed de laatste jaren die krakeenden.

Mandarijneend (Aix galericulata) Ik kreeg een tip; een manderijneend gezien bij de Ardo. Daar bij de Ardo vond ik deze exoot echter niet. De moed niet opgegeven en daar en in de buurt herhaald gezocht. En met succes. De ongewoon kleurrijke eend, een mannetje, dobberde iets verderop rond in de Aa of Weerijs. Hij hield zich op bij een paar wilde eenden. Naar ik hoor zeggen is hij daar al langere tijd aanwezig. Ongewoon prachtig.

Mandarijneend (Aix galericulata) Ik kreeg een tip; een manderijneend gezien bij de Ardo. Daar bij de Ardo vond ik deze exoot echter niet. De moed niet opgegeven en daar en in de buurt herhaald gezocht. En met succes. De ongewoon kleurrijke eend, een mannetje, dobberde iets verderop rond in de Aa of Weerijs. Hij hield zich op bij een paar wilde eenden. Naar ik hoor zeggen is hij daar al langere tijd aanwezig. Ongewoon prachtig.

Grote zilverreiger (Ardea alba) Hier in Zundert kun je in het buitengebied best vaak een grote zilverreiger zien jagen. Opmerkelijk is hoe deze soort de afgelopen jaren is toegenomen. Heel af en toe kun je er een op redelijke afstand betrappen. Je moet dan niet aarzelen met de camera want ze zien je snel en zijn snel op die grote wieken gevlogen.

Grote zilverreiger (Ardea alba) Hier in Zundert kun je in het buitengebied best vaak een grote zilverreiger zien jagen. Opmerkelijk is hoe deze soort de afgelopen jaren is toegenomen. Heel af en toe kun je er een op redelijke afstand betrappen. Je moet dan niet aarzelen met de camera want ze zien je snel en zijn snel op die grote wieken gevlogen.

Wilde Eend (Anas platyrhynchos) Je denkt misschien, och tis maar n gewone eend. Maar is die gewone eend ook niet de moeite waard om goed te bekijken. Ikzelf vind het een mooie vogel. Hier staat hij er fier en gezond op meen ik. Zij meer ingetogen. Beide als trouw koppeltje.

Wilde Eend (Anas platyrhynchos) Je denkt misschien, och tis maar n gewone eend. Maar is die gewone eend ook niet de moeite waard om goed te bekijken. Ikzelf vind het een mooie vogel. Hier staat hij er fier en gezond op meen ik. Zij meer ingetogen. Beide als trouw koppeltje.

Wilde Eend (Anas platyrhynchos) Je denkt misschien, och tis maar n gewone eend. Maar is die gewone eend ook niet de moeite waard om goed te bekijken. Ikzelf vind het een mooie vogel. Hier staat hij er fier en gezond op meen ik. Zij meer ingetogen. Beide als trouw koppeltje.

Aalscholver (Phalacrocorax carbo) Zie je hem zitten daar hoog in de takken? Ik kan me niet herinneren dat ik in mijn jeugdjaren, oef alweer een halve eeuw geleden, hier bij onze Aa of Weerijs deze aparte vogel ooit zag. Keek ik toen niet goed of was hij destijds hier niet te spotten? Ondanks een bouwfout, deze watervogel mist immers een olieklier waarmee de veren waterdicht gemaakt kunnen worden, floreert de aalscholver goed. Hij vind zijn eten uitsluiten onder water en wordt bij het foerageren dus steeds door en door nat, tot op de huid. Dat moet nu koud zijn lijkt me. De aalscholver zal dus een goede interne kachel hebben. Zal om die goed te stoken veel vis moeten eten. Om veel vis te vangen wordt ie weer vaak koud, dus moet ie veel eten?!

Aalscholver (Phalacrocorax carbo) Zie je hem zitten daar hoog in de takken? Ik kan me niet herinneren dat ik in mijn jeugdjaren, oef alweer een halve eeuw geleden, hier bij onze Aa of Weerijs deze aparte vogel ooit zag. Keek ik toen niet goed of was hij destijds hier niet te spotten? Ondanks een bouwfout, deze watervogel mist immers een olieklier waarmee de veren waterdicht gemaakt kunnen worden, floreert de aalscholver goed. Hij vind zijn eten uitsluiten onder water en wordt bij het foerageren dus steeds door en door nat, tot op de huid. Dat moet nu koud zijn lijkt me. De aalscholver zal dus een goede interne kachel hebben. Zal om die goed te stoken veel vis moeten eten. Om veel vis te vangen wordt ie weer vaak koud, dus moet ie veel eten?!

Aalscholver (Phalacrocorax carbo) Zie je hem zitten daar hoog in de takken? Ik kan me niet herinneren dat ik in mijn jeugdjaren, oef alweer een halve eeuw geleden, hier bij onze Aa of Weerijs deze aparte vogel ooit zag. Keek ik toen niet goed of was hij destijds hier niet te spotten? Ondanks een bouwfout, deze watervogel mist immers een olieklier waarmee de veren waterdicht gemaakt kunnen worden, floreert de aalscholver goed. Hij vind zijn eten uitsluiten onder water en wordt bij het foerageren dus steeds door en door nat, tot op de huid. Dat moet nu koud zijn lijkt me. De aalscholver zal dus een goede interne kachel hebben. Zal om die goed te stoken veel vis moeten eten. Om veel vis te vangen wordt ie weer vaak koud, dus moet ie veel eten?!

Aalscholver (Phalacrocorax carbo) Een vis vangen is een eitje voor hem. Een vis is veel sneller en niet te pakken, echter na een aantal meter spurten hapert de versnelling van de vis en wordt de aalscholver met zijn grotere motor de vis eenvoudig de baas. Na de vangst en het verorberen volgt de fase van weer opdrogen, liefst met volledig gespreide vleugels.

Aalscholver (Phalacrocorax carbo) Een vis vangen is een eitje voor hem. Een vis is veel sneller en niet te pakken, echter na een aantal meter spurten hapert de versnelling van de vis en wordt de aalscholver met zijn grotere motor de vis eenvoudig de baas. Na de vangst en het verorberen volgt de fase van weer opdrogen, liefst met volledig gespreide vleugels.

Vink (Fringilla coelebs) Foto's van een aantal dagen terug toen de zon zich niet liet zien. Bij dat sombere weer zag ik opmerkelijk weinig vogels in ons buitengebied! Alleen op enkele plaatsen waar nog wat voedsel te vinden was zag ik wat vogels. Zoals hier bij een waterberging langs onze grote beek. Rond de 250 vinken vlogen naar, in, en uit een boom langs de beek. Helaas alleen maar gewone vinken. Ik zag er geen enkele groenling of keep tussen. Het ontbreken van de keep zal wel aan de relatief hoge temperatuur liggen maar waar zijn de groenlingen toch gebleven?

Vink (Fringilla coelebs) Foto's van een aantal dagen terug toen de zon zich niet liet zien. Bij dat sombere weer zag ik opmerkelijk weinig vogels in ons buitengebied! Alleen op enkele plaatsen waar nog wat voedsel te vinden was zag ik wat vogels. Zoals hier bij een waterberging langs onze grote beek. Rond de 250 vinken vlogen naar, in, en uit een boom langs de beek. Helaas alleen maar gewone vinken. Ik zag er geen enkele groenling of keep tussen. Het ontbreken van de keep zal wel aan de relatief hoge temperatuur liggen maar waar zijn de groenlingen toch gebleven?

Vink (Fringilla coelebs) Foto's van een aantal dagen terug toen de zon zich niet liet zien. Bij dat sombere weer zag ik opmerkelijk weinig vogels in ons buitengebied! Alleen op enkele plaatsen waar nog wat voedsel te vinden was zag ik wat vogels. Zoals hier bij een waterberging langs onze grote beek. Rond de 250 vinken vlogen naar, in, en uit een boom langs de beek. Helaas alleen maar gewone vinken. Ik zag er geen enkele groenling of keep tussen. Het ontbreken van de keep zal wel aan de relatief hoge temperatuur liggen maar waar zijn de groenlingen toch gebleven?

Kramsvogel (Turdus pilaris) Gisteren kleurde Zundert wit. Niet erg handig in het verkeer maar wel mooi om het landschap zo weer eens te zien. Geen beste omstandigheden voor een foto, donker en regelmatig een buitje. Ook niet veel te zien maar gelukkig nog wel een groep kramsvogels.

Kramsvogel (Turdus pilaris) Gisteren kleurde Zundert wit. Niet erg handig in het verkeer maar wel mooi om het landschap zo weer eens te zien. Geen beste omstandigheden voor een foto, donker en regelmatig een buitje. Ook niet veel te zien maar gelukkig nog wel een groep kramsvogels.

Kramsvogel (Turdus pilaris) Gisteren kleurde Zundert wit. Niet erg handig in het verkeer maar wel mooi om het landschap zo weer eens te zien. Geen beste omstandigheden voor een foto, donker en regelmatig een buitje. Ook niet veel te zien maar gelukkig nog wel een groep kramsvogels.

Putter (Carduelis carduelis) Hulde aan de elzenpropjes want die zijn erg nuttig. In de winter zijn ze een uitkomst voor meerdere zaad etende vogels. Ook de putter zoekt ze graag op om de maag te vullen. De snavel is er expres lekker puntig voor. Het ontwerp van het kopje blijft opvallen met dat felle contrast tussen rood wit en zwart. Gelukkig gaat het heel goed met de putter de laatste jaren bij ons.

Putter (Carduelis carduelis) Hulde aan de elzenpropjes want die zijn erg nuttig. In de winter zijn ze een uitkomst voor meerdere zaad etende vogels. Ook de putter zoekt ze graag op om de maag te vullen. De snavel is er expres lekker puntig voor. Het ontwerp van het kopje blijft opvallen met dat felle contrast tussen rood wit en zwart. Gelukkig gaat het heel goed met de putter de laatste jaren bij ons.

Kleine zwaan (Cygnus bewickii) Al vele jaren overwinteren een aantal kleine zwanen bij de Pannenhoef. Ze verblijven in een groepje samen met aan aantal knobbelzwanen. Eentje is geringd, die laat zich daar al verschillende jaren zien. Ze komen uit noord Rusland; gelukkig hebben deze Russen geen wapens bij en kunnen we nog blij zijn met hun bezoek. Het zijn immers prachtige grote vogels. Duidelijk herkenbaar aan de snavel; zwart gele snavel, het zwart tot voorbij het neusgat. Goed om te zien is dat er verschillende jonge vogels in het groepje zitten.

Kleine zwaan (Cygnus bewickii) Al vele jaren overwinteren een aantal kleine zwanen bij de Pannenhoef. Ze verblijven in een groepje samen met aan aantal knobbelzwanen. Eentje is geringd, die laat zich daar al verschillende jaren zien. Ze komen uit noord Rusland; gelukkig hebben deze Russen geen wapens bij en kunnen we nog blij zijn met hun bezoek. Het zijn immers prachtige grote vogels. Duidelijk herkenbaar aan de snavel; zwart gele snavel, het zwart tot voorbij het neusgat. Goed om te zien is dat er verschillende jonge vogels in het groepje zitten.

Kleine zwaan (Cygnus bewickii) Al vele jaren overwinteren een aantal kleine zwanen bij de Pannenhoef. Ze verblijven in een groepje samen met aan aantal knobbelzwanen. Eentje is geringd, die laat zich daar al verschillende jaren zien. Ze komen uit noord Rusland; gelukkig hebben deze Russen geen wapens bij en kunnen we nog blij zijn met hun bezoek. Het zijn immers prachtige grote vogels. Duidelijk herkenbaar aan de snavel; zwart gele snavel, het zwart tot voorbij het neusgat. Goed om te zien is dat er verschillende jonge vogels in het groepje zitten.

Kuifmees Gaai Roodborst Vandaag zag ik af en toe de zon, dat was eergisteren tijdens een wandeling in de Pannenhoef niet het geval. Toen mistroostig fris winterweer met een saaie grijze levensloze lucht. En, ik vond het schrikbarend stil in het bos. Zo goed als geen vogel te horen of te zien, ook de klapekster zag ik niet. Geen omstandigheden waarbij je echt mooie vogelfoto's schiet. Mijn buit was mager enwel deze drie. Welke is nog het meest de moeite?

Kuifmees Gaai Roodborst Vandaag zag ik af en toe de zon, dat was eergisteren tijdens een wandeling in de Pannenhoef niet het geval. Toen mistroostig fris winterweer met een saaie grijze levensloze lucht. En, ik vond het schrikbarend stil in het bos. Zo goed als geen vogel te horen of te zien, ook de klapekster zag ik niet. Geen omstandigheden waarbij je echt mooie vogelfoto's schiet. Mijn buit was mager enwel deze drie. Welke is nog het meest de moeite?

Kuifmees Gaai Roodborst Vandaag zag ik af en toe de zon, dat was eergisteren tijdens een wandeling in de Pannenhoef niet het geval. Toen mistroostig fris winterweer met een saaie grijze levensloze lucht. En, ik vond het schrikbarend stil in het bos. Zo goed als geen vogel te horen of te zien, ook de klapekster zag ik niet. Geen omstandigheden waarbij je echt mooie vogelfoto's schiet. Mijn buit was mager enwel deze drie. Welke is nog het meest de moeite?

Vink (Fringilla coelebs) Er zijn momenteel veel vinken in ons land, misschien wel meer dan 2.000.000. In deze wintermaanden zijn er veel wintergasten uit het noorden. Maar ook onze eigen zomervogels blijven merendeels hier. Hier in beeld het vrouwtje. Veel minder gekleurd dan het mannetje. Geen rode tinten, wel bruine en gele. Niet verwonderlijk dat de vink nu zevende staat in de huidige tuinvogeltelling hier in Brabant.

Vink (Fringilla coelebs) Er zijn momenteel veel vinken in ons land, misschien wel meer dan 2.000.000. In deze wintermaanden zijn er veel wintergasten uit het noorden. Maar ook onze eigen zomervogels blijven merendeels hier. Hier in beeld het vrouwtje. Veel minder gekleurd dan het mannetje. Geen rode tinten, wel bruine en gele. Niet verwonderlijk dat de vink nu zevende staat in de huidige tuinvogeltelling hier in Brabant.

Groenling (Chloris chloris) De naam zegt het al, groen is en dominante kleur bij deze forse Fringillidae (Vinkachtigen). Helaas speelt er momenteel een probleem met deze soort. Ook in de nationale tuinvogeltelling werd dit opgemerkt. Minder groenlingen in de tuin als in voorgaande jaren. Slechts in een op de twintig tuinen werd de groenling geteld. De Vogelbescherming wijt de afname deels aan het ontbreken van struiken waar de groenlingen graag in broeden. "Maar het geel, een ziekte die vaak via de voedertafels wordt verspreid, lijkt een rol te spelen in de afname." Dit wordt nog verder onderzocht.

Krakeend (Mareca strepera) Alleen de poten vertonen kleur. Voor het overige zijn het maar saaie eenden vind ik eigenlijk, die krakeenden. Vrouwtjes eenden zijn vaak kleurloos maar mannetjes kunnen best mooie kleuren vertonen. Maar niet de krakeend, daar blijft het bij bruin, zwart en grijstinten. En natuurlijk die kleine wit zwarte streepjes op de flank zoals bij meerdere eenden het geval is. Ze doen het goed, komt dat door het saaie uiterlijk dat natuurlijk wel een goede camouflage is?

Krakeend (Mareca strepera) Alleen de poten vertonen kleur. Voor het overige zijn het maar saaie eenden vind ik eigenlijk, die krakeenden. Vrouwtjes eenden zijn vaak kleurloos maar mannetjes kunnen best mooie kleuren vertonen. Maar niet de krakeend, daar blijft het bij bruin, zwart en grijstinten. En natuurlijk die kleine wit zwarte streepjes op de flank zoals bij meerdere eenden het geval is. Ze doen het goed, komt dat door het saaie uiterlijk dat natuurlijk wel een goede camouflage is?

Groenling (Chloris chloris) Keep (Fringilla montifringilla) Nee, helaas geen foto gemaakt deze winter maar gemaakt een aantal jaren terug. Dit jaar heb ik nog geen vluchtje groenlingen met kepen gezien. Voor de kepen is het wellicht niet koud genoeg. De groenlingen hebben wellicht een ziekte, het geel, onder de leden. Wel zag ik deze winter meermaals flinke groepen gewone vinken.

Torenvalk (Falco tinnunculus) Natuurlijk houdt hij, het is een mannetje, me goed in de gaten. Heel dicht mocht ik weer niet komen. Gelukkig ging ie niet al te ver weg, en bovendien relatief laag, een tijdje bidden. Het gebed werd waarschijnlijk verhoord want plots dook de valk naar beneden in het gras. Heb niet kunnen zien of er daadwerkelijk iets gevangen was.

Torenvalk (Falco tinnunculus) Natuurlijk houdt hij, het is een mannetje, me goed in de gaten. Heel dicht mocht ik weer niet komen. Gelukkig ging ie niet al te ver weg, en bovendien relatief laag, een tijdje bidden. Het gebed werd waarschijnlijk verhoord want plots dook de valk naar beneden in het gras. Heb niet kunnen zien of er daadwerkelijk iets gevangen was.

Roodborst (Erithacus rubecula) Gisteren een wandeling gemaakt bij de Rondgors. Fijn om het zonnetje weer eens in je gezicht te voelen. Niet veel vogels gezien en slechts eentje gaf me een kans voor een foto. En dat deed deze Robin ruimhartig. Het moet al gek gaan wil je op je wandeling niet meerdere roodborsten tegen komen. Deze kwam laag in een heg best dicht voorbij mij gehipt.

Roodborst (Erithacus rubecula) Gisteren een wandeling gemaakt bij de Rondgors. Fijn om het zonnetje weer eens in je gezicht te voelen. Niet veel vogels gezien en slechts eentje gaf me een kans voor een foto. En dat deed deze Robin ruimhartig. Het moet al gek gaan wil je op je wandeling niet meerdere roodborsten tegen komen. Deze kwam laag in een heg best dicht voorbij mij gehipt.

Roodborst (Erithacus rubecula) Gisteren een wandeling gemaakt bij de Rondgors. Fijn om het zonnetje weer eens in je gezicht te voelen. Niet veel vogels gezien en slechts eentje gaf me een kans voor een foto. En dat deed deze Robin ruimhartig. Het moet al gek gaan wil je op je wandeling niet meerdere roodborsten tegen komen. Deze kwam laag in een heg best dicht voorbij mij gehipt.

Winterkoning (Troglodytes troglodytes) Zoals zo vaak zitten er weer takjes in de weg. Gelukkig blijft er genoeg beeld over om dit leuke kleine baasje goed te zien. Winterkoning heet ie maar in de winter voelt ie zich helemaal geen koning. Immers, in een strenge winter heeft het kleine baasje het heel lastig, grote aantallen redden het dan niet. Misschien komt het omdat de winters niet meer zo streng zijn maar het gaat redelijk goed met de winterkoning. De aantallen zijn de laatste jaren wat toegenomen.

Winterkoning (Troglodytes troglodytes) Zoals zo vaak zitten er weer takjes in de weg. Gelukkig blijft er genoeg beeld over om dit leuke kleine baasje goed te zien. Winterkoning heet ie maar in de winter voelt ie zich helemaal geen koning. Immers, in een strenge winter heeft het kleine baasje het heel lastig, grote aantallen redden het dan niet. Misschien komt het omdat de winters niet meer zo streng zijn maar het gaat redelijk goed met de winterkoning. De aantallen zijn de laatste jaren wat toegenomen.

Staartmees (Aegithalos caudatus) Sovon spreekt over maximaal 100.000 staartmezen in de winter in ons land. Een groter aantal had ik ook geloofd. Overigens zijn er in wintertijd ongeveer viermaal zoveel dan in zomertijd. Deze heeft duidelijk veel zwart op de kop, geen witkopstaartmees dus, niet vreemd want die soort is hier zeldzaam.

Kleine Mantelmeeuw (Larus fuscus) Je zou het niet zeggen maar het gaat niet zo goed met deze grote meeuw. We zien immers in de zomer de kleine mantelmeeuw best regelmatig in onze weilanden. Toch nemen de broedparen de laatste tien jaren merkbaar af; met een kwart ongeveer. We vinden ze zo gewoon die meeuwen. We zien niet meer hoe mooi ze eigenlijk zijn, hoe sierlijk ze vliegen met name. Snel denken we vooral aan overlast.

Vink (Fringilla coelebs) Zomaar een sfeerfoto'tje, zeker geen spectaculaire vogelfoto. De kleuren vallen me op. Omdat het er relatief weinig zijn en omdat de kleuren van mevrouw vink er precies bij passen, evenzo de achtergrond. Geen schreeuwerige foto, eerder een rustgevende meen ik.

Heel oud en heel jong. Eens wat anders. Een foto waarin twee zaken te zien zijn die wat leeftijd betreft maximaal ver uit elkaar liggen. Immers, de regenboog is van alle tijden maar de windenergiemolen kennen we zo slechts nog maar een kort aantal jaren. De mooie regenboog zal zich eeuwigdurend regelmatig vertonen, hoe lang zullen dit soort molens onze horizon blijven opsieren c.q. verstieren?

Houtduif (Columba palumbus) Ruim in de top tien van de tuinvogeltelling scoort deze zware vrij logge duif. Koolduif noemen we hem ook wel. Bij mij in de tuin woont al vele jaren een stelletje. Hun territorium wordt fel verdedigd door hen. Maar zeker in het buitengebied is de houtduif dik aanwezig. Bijvoorbeeld op oude maisvelden zijn ze te vinden waaronder best veel buitenlanders op winterbezoek.

Houtduif (Columba palumbus) Ruim in de top tien van de tuinvogeltelling scoort deze zware vrij logge duif. Koolduif noemen we hem ook wel. Bij mij in de tuin woont al vele jaren een stelletje. Hun territorium wordt fel verdedigd door hen. Maar zeker in het buitengebied is de houtduif dik aanwezig. Bijvoorbeeld op oude maisvelden zijn ze te vinden waaronder best veel buitenlanders op winterbezoek.

Staartmees (Aegithalos caudatus) Niet vaak zie je dit leuke drukke meesje vrij laag tegen een stam zitten. Meestal zoeken ze hoger in de takken wat te eten. De extra lange staart wordt hier mooi getoond. Hoe groot breng je het vogeltje in beeld? Klein met veel omgeving, groot voor meer detail?

Staartmees (Aegithalos caudatus) Niet vaak zie je dit leuke drukke meesje vrij laag tegen een stam zitten. Meestal zoeken ze hoger in de takken wat te eten. De extra lange staart wordt hier mooi getoond. Hoe groot breng je het vogeltje in beeld? Klein met veel omgeving, groot voor meer detail?

Krakeend (Mareca strepera) Bij een wandeling langs onze grote beek, de Aa of Weerijs, kom je verschillende krakeenden tegen. Meestal een stelletje, het zijn trouwe dieren. Erg bang zijn ze niet maar ze zomaar voorbij lopen laten ze ook weer niet toe. Loop je door dan gaan ze op de wieken. Ik kon dit vastleggen bij zowel het mannetje als het vrouwtje.

Krakeend (Mareca strepera) Bij een wandeling langs onze grote beek, de Aa of Weerijs, kom je verschillende krakeenden tegen. Meestal een stelletje, het zijn trouwe dieren. Erg bang zijn ze niet maar ze zomaar voorbij lopen laten ze ook weer niet toe. Loop je door dan gaan ze op de wieken. Ik kon dit vastleggen bij zowel het mannetje als het vrouwtje.

Spreeuw (Sturnus vulgaris) Ben nog eens naar De Matjens geweest. Ik vond het daar alarmerend stil. Heel weinig gezien. Wel een grote groep kolganzen met enkele grote zilverreigers en een grote vlucht spreeuwen. Altijd leuk en een gezellige drukte zo'n groep spreeuwen. Ze kunnen het goed vinden met elkaar, ze volgen elkaar steeds trouw naar plekken waar ze hopen wat eetbaars te vinden.

Spreeuw (Sturnus vulgaris) Samen eten op de grond duurt nooit lang. Er heerst geen rust in een grote groep spreeuwen. Steeds een drukke bedoeling. En dan plots stijgt er een op, direct gevolgd door de rest. Allemaal recht vooruit en dan plots allemaal naar links, nee toch niet, allemaal naar rechts dan maar. Dan weer als een zwerm naar boven om plots weer in een grasland neer te duiken. Levendig en leuk om te zien.

Spreeuw (Sturnus vulgaris) Samen eten op de grond duurt nooit lang. Er heerst geen rust in een grote groep spreeuwen. Steeds een drukke bedoeling. En dan plots stijgt er een op, direct gevolgd door de rest. Allemaal recht vooruit en dan plots allemaal naar links, nee toch niet, allemaal naar rechts dan maar. Dan weer als een zwerm naar boven om plots weer in een grasland neer te duiken. Levendig en leuk om te zien.

Spreeuw (Sturnus vulgaris) Samen eten op de grond duurt nooit lang. Er heerst geen rust in een grote groep spreeuwen. Steeds een drukke bedoeling. En dan plots stijgt er een op, direct gevolgd door de rest. Allemaal recht vooruit en dan plots allemaal naar links, nee toch niet, allemaal naar rechts dan maar. Dan weer als een zwerm naar boven om plots weer in een grasland neer te duiken. Levendig en leuk om te zien.

Smient (Mareca penelope) Een van de mooiere eenden deze smient vind ik. Een echte wintergast. Talrijk aanwezig, tussen de half en de een miljoen wordt gesteld. Fluiteend wordt de smient ook wel genoemd. Degene die hem gezien heeft en goed geluisterd heeft zal die bijnaam wel snappen. Ze eten zo goed als alleen plantaardig voedsel. De smient eet bladeren, zaden, wortels van planten, gras en algen. Alleen het vrouwtje eet in het broedseizoen als aanvulling op haar dieet ook wel muggen, zodat ze in goede conditie blijft.

Bergeend (Tadorna tadorna) Grondelen wordt dit genoemd; met de kop en voorkant van het eendelichaam onder water zoeken naar waterplanten, slakken of waterdieren. Er bestaat zelfs een eendengroep die grondeleenden wordt genoemd. Maar of de bergeend ook daaronder valt? Denk van wel maar de bergeend zit een beetje tussen eend en gans in. Het mannetje onderscheidt zich van het vrouwtje door een knobbel op de felrode snavel. De bontgekleurde schakeringen op een verder wit verenkleed maken de vogel in het veld duidelijk herkenbaar. De mannetjes ruien 's zomers alle slagpennen tegelijk. Hierdoor kunnen ze ongeveer een maand niet vliegen. Ze krijgen dan een eclipskleed; een kort in de nazomer gedragen winterkleed.

Bergeend (Tadorna tadorna) Grondelen wordt dit genoemd; met de kop en voorkant van het eendelichaam onder water zoeken naar waterplanten, slakken of waterdieren. Er bestaat zelfs een eendengroep die grondeleenden wordt genoemd. Maar of de bergeend ook daaronder valt? Denk van wel maar de bergeend zit een beetje tussen eend en gans in. Het mannetje onderscheidt zich van het vrouwtje door een knobbel op de felrode snavel. De bontgekleurde schakeringen op een verder wit verenkleed maken de vogel in het veld duidelijk herkenbaar. De mannetjes ruien 's zomers alle slagpennen tegelijk. Hierdoor kunnen ze ongeveer een maand niet vliegen. Ze krijgen dan een eclipskleed; een kort in de nazomer gedragen winterkleed.

Torenvalk (Falco tinnunculus) Is de torenvalk nu zo klein of is dat verkeersbord zo groot. Dit mannetje wil vast zeggen; stop met kapot maken van mijn biotoop. Ik hoop dat ie gehoord wordt bij de komende verkiezingen. Dat is keihard nodig.

Torenvalk (Falco tinnunculus) Is de torenvalk nu zo klein of is dat verkeersbord zo groot. Dit mannetje wil vast zeggen; stop met kapot maken van mijn biotoop. Ik hoop dat ie gehoord wordt bij de komende verkiezingen. Dat is keihard nodig.

Putter (Carduelis carduelis) Eind januari fotografeerde ik in deze els ook al putters. Nu beginnen de katjes al flink te bloeien. Nog een tijdje levert de els veel zaadjes voor de vogels maar dan is dat ook weer over en is het weer wachten op de volgende winter. De els is een belangrijke boom, heeft veel natuurwaarde. Vinken en sijsjes zijn er bijvoorbeeld erg blij mee.

Putter (Carduelis carduelis) Eind januari fotografeerde ik in deze els ook al putters. Nu beginnen de katjes al flink te bloeien. Nog een tijdje levert de els veel zaadjes voor de vogels maar dan is dat ook weer over en is het weer wachten op de volgende winter. De els is een belangrijke boom, heeft veel natuurwaarde. Vinken en sijsjes zijn er bijvoorbeeld erg blij mee.

Stormmeeuw (Larus canus) Een soort puzzelplaatje. Want welke vogel is dit. Een meeuw, dat is duidelijk, onvolwassen ook, maar welke? Zo met de poten geheel gestroomlijnd en geisoleerd verborgen onder de veren en met alleen de onderzijde van de vleugel zichtbaar, vliegend twee weken terug over weilanden bij de De Matjens, is determineren best moeilijk. Er zijn meeuwen die hun volwassen kleed krijgen als ze ruim een jaar oud zijn, of twee jaar oud zijn, of zelfs drie jaar oud zijn. Ik meen hier een stormmeeuw te zien, die heeft zijn adulte jas aan eind tweede jaar. Wie het beter weet mag het zeggen.

Watersnip (Gallinago gallinago) Ik had me verkeken op de temperatuur toen ik de Schakerlooppolder vroeg bezocht daar aan het einde van de Oesterdam. In de nacht had het tot min zes gevroren, de grondbovenlaag was bevroren en zo ook het poeltje. Geen wonder dat er weinig vogels te vinden waren. Deze watersnip maakte gelukkig nog even een tussenlanding.

Blauwe Kiekendief (Circus cyaneus) Ik heb deze winter heel weinig kiekendieven gezien. Ligt dat aan mij of gaat het niet goed met deze fraaie grote muizenjager?

Blauwe Kiekendief (Circus cyaneus) Het verschil tussen mevrouw, die ik gisteren liet zien, en meneer hier, is overduidelijk. Mevrouw heeft een leuk gezicht met dat witte kruis erin maar meneer is toch wel mooier vind ik. Ook begrijp je bij meneer ook beter waarom dat ie blauwe kiekendief wordt genoemd.

Fazant (Phasianus colchicus) Ik zag de laatste weken meerdere fazanten in ons buitengebied. Ook die hebben het voorjaar in de kop denk ik. Het blijft een bijzonder, eigenlijk een ongewoon, beeld zo me die veelheid aan kleuren in de jas. Deze heeft een soort lichte baan op de kop, is dat normaal?

Scholekster (Haematopus ostralegus) We kennen allemaal wel deze zwart-witte steltloper, ook wel bonte piet genoemd. Het is een buitenbeentje binnen de steltlopers. Dit omdat normaliter de jongen van steltlopers het nest verlaten kort na uit het ei kruipen. Nestvlieders noemen we dat. Bij nestvlieders zijn de jongen bij het uit het ei komen dus al deels in staat om voor zichzelf te zorgen, ze hebben hun ogen open, hebben een donsvacht en kunnen zelf al voedsel zoeken. Na een kort verblijf in het nest trekken ze er zelf op uit om hun kostje bij elkaar te scharrelen. Scholeksters echter blijven hun jong in het nest veel langer voeren. De broedtijd loopt van half april tot in juli. Meestal worden drie, soms vier eieren in een ondiep kuiltje gelegd. We zien steeds vaker nesten gemaakt op met grind bedekte platte daken van gebouwen. Daar dreigt geen gevaar van grondpredatoren als vos en hermelijn.

Scholekster (Haematopus ostralegus) We kennen allemaal wel deze zwart-witte steltloper, ook wel bonte piet genoemd. Het is een buitenbeentje binnen de steltlopers. Dit omdat normaliter de jongen van steltlopers het nest verlaten kort na uit het ei kruipen. Nestvlieders noemen we dat. Bij nestvlieders zijn de jongen bij het uit het ei komen dus al deels in staat om voor zichzelf te zorgen, ze hebben hun ogen open, hebben een donsvacht en kunnen zelf al voedsel zoeken. Na een kort verblijf in het nest trekken ze er zelf op uit om hun kostje bij elkaar te scharrelen. Scholeksters echter blijven hun jong in het nest veel langer voeren. De broedtijd loopt van half april tot in juli. Meestal worden drie, soms vier eieren in een ondiep kuiltje gelegd. We zien steeds vaker nesten gemaakt op met grind bedekte platte daken van gebouwen. Daar dreigt geen gevaar van grondpredatoren als vos en hermelijn.

Waterhoen (Gallinula chloropus) Als ik langs onze grote beek de Aa of Weerijs wandel zie ik best veel waterhoentjes, dat valt me niet tegen. Niet zo veel als meerkoeten maar dat zal je niet verrassen, die meerkoeten zijn immers niet klein te krijgen. Het waterhoentje is mooier vind ik. Mannetjes en vrouwtjes zien er ongeveer hetzelfde uit en verschillen alleen in lengte en gewicht. De lichaamslengte is 32 tot 35 cm en ze wegen 175 tot 500 gram. Ze eten voornamelijk groen, liefst malse waterplanten. Daarnaast ook wel insecten of kikkervisjes. Maar ook een visje dat eens gevangen kan worden wordt in stukjes gebeten en gegeten, eventueel zelfs ook gevoerd aan jongen.

Waterhoen (Gallinula chloropus) Als ik langs onze grote beek de Aa of Weerijs wandel zie ik best veel waterhoentjes, dat valt me niet tegen. Niet zo veel als meerkoeten maar dat zal je niet verrassen, die meerkoeten zijn immers niet klein te krijgen. Het waterhoentje is mooier vind ik. Mannetjes en vrouwtjes zien er ongeveer hetzelfde uit en verschillen alleen in lengte en gewicht. De lichaamslengte is 32 tot 35 cm en ze wegen 175 tot 500 gram. Ze eten voornamelijk groen, liefst malse waterplanten. Daarnaast ook wel insecten of kikkervisjes. Maar ook een visje dat eens gevangen kan worden wordt in stukjes gebeten en gegeten, eventueel zelfs ook gevoerd aan jongen.

Op een wandeling kun je tegenwoordig van alles tegen komen in een boom, soms ook een vogel.

Op een wandeling kun je tegenwoordig van alles tegen komen in een boom, soms ook een vogel.

Grote Zilverreiger (Ardea alba) Een zilverreiger tussen de kolganzen, duidelijk geen enkel probleem. Reiger en ganzen gaan rustig hun gang, maken zich niet druk om elkaar, een vredig plaatje. Komt natuurlijk omdat het geen concurrenten zijn. De een eet gras de ander vlees.

Aalscholver (Phalacrocorax carbo) Al eerder liet ik zien dat langs en in onze Aa of Weerijs met regelmaat aalscholvers te zien zijn. Zoals deze hier. Goed is te zien hoe diep deze bijzondere vogel in het water ligt. Hij, of zij, zinkt nog net niet. Diep liggen betekent dat maar weinig weerstand moet worden overwonnen om onder water lekker snel te kunnen zwemmen. In plaats van zwemmen kun je beter vliegen zeggen want krachtige vleugelslagen zorgen voor de voortstuwing daar onder water.

Aalscholver (Phalacrocorax carbo) Ik weet zeker dat ie geen lid is. Terwijl ie nog wel zo'n vakman is.

Mandarijneend (Aix galericulata) Dit mannetje manderijneend zwom meerdere weken rond in de Aa of Weerijs afgelopen januari, nu zie ik hem daar niet meer. Het vrouwtje dat ik erbij upload fotografeerde ik meer dan tien jaar terug in De Oude Buisse Heide, daar zat toen langdurig een koppeltje. Het is misschien wel een van de mooiste dames onder de eenden.

Mandarijneend (Aix galericulata) Dit mannetje manderijneend zwom meerdere weken rond in de Aa of Weerijs afgelopen januari, nu zie ik hem daar niet meer. Het vrouwtje dat ik erbij upload fotografeerde ik meer dan tien jaar terug in De Oude Buisse Heide, daar zat toen langdurig een koppeltje. Het is misschien wel een van de mooiste dames onder de eenden.

Spreeuw (Sturnus vulgaris) Meestal zie je de spreeuw in een weiland. Hier een mannetje in een donkere bosrand. Blijft opmerkelijk die witte punten aan de veren, ik ken dat niet van een andere vogel? In dit kleed mag meneer er best zijn vind ik.

Roodborst (Erithacus rubecula) Robin mocht niet onze nationale vogel worden. Vogel is ook een groot woord maar voor mij is Robin toch ons nationaal vogeltje. Immers, op elke wandeling, het hele jaar door, laat de roodborst zich zien of horen. Niet alleen tijdens een wandeling want in de meeste tuinen is Robin ook present. Hier op het prikkeldraad langs een weide, ook heel kenmerkend. Zo met wat takjes erbij is het biotoop beter te herkennen lijkt me.

Roodborst (Erithacus rubecula) Robin mocht niet onze nationale vogel worden. Vogel is ook een groot woord maar voor mij is Robin toch ons nationaal vogeltje. Immers, op elke wandeling, het hele jaar door, laat de roodborst zich zien of horen. Niet alleen tijdens een wandeling want in de meeste tuinen is Robin ook present. Hier op het prikkeldraad langs een weide, ook heel kenmerkend. Zo met wat takjes erbij is het biotoop beter te herkennen lijkt me.

Holenduif (Columba oenas) Ik vind dit een kenmerkend beeld; holenduiven in grote bomen in het bos, liefst aan de randen. Zouden ze hier gaan broeden, holen genoeg lijkt me. Nederlandse Holenduiven zwerven over korte afstand rond of blijven nabij de broedplaats, waar ze al in de nawinter nestholen verdedigen. Doortrekkers en wintergasten komen uit Scandinavië en Duitsland. Vooral in maart zien we nog trekkers. Eten zoeken ze natuurlijk graag op akkers. Maar ook in mijn tuin heb ik regelmatig en soms langdurig holenduiven op bezoek, wel in de winter met name.

Holenduif (Columba oenas) Ik vind dit een kenmerkend beeld; holenduiven in grote bomen in het bos, liefst aan de randen. Zouden ze hier gaan broeden, holen genoeg lijkt me. Nederlandse Holenduiven zwerven over korte afstand rond of blijven nabij de broedplaats, waar ze al in de nawinter nestholen verdedigen. Doortrekkers en wintergasten komen uit Scandinavië en Duitsland. Vooral in maart zien we nog trekkers. Eten zoeken ze natuurlijk graag op akkers. Maar ook in mijn tuin heb ik regelmatig en soms langdurig holenduiven op bezoek, wel in de winter met name.

WC-motmug of Aalputmotje (Clogmia albipunctata) Heb je het ook gehoord in de media? Dit motmugje is door Naturalis uitgeroepen tot insect van het jaar 2023. Er wordt nu extra geld vrijgemaakt voor onderzoek naar dit op zich onschuldige, eerder nuttige, slechts 2 tot 3 mm kleine insect. Dit winnende insect is een mug die niet steekt en lijkt op een wollig vlindertje met waterafstotende haren. Hij stelt zich tevreden met wat water en soms een beetje nectar. Hij lijkt op een klein vlindertje met een donzig lijf en prachtig behaarde vleugels. De wc-motmug is niet alleen best mooi, maar ook verfrissend. De larfjes eten namelijk organisch afval waar bacteriën in zitten en helpen daarmee bij de schoonmaak. Ze zitten vaak in huizen, dat kan in een wc zijn, maar ook ergens in een gootsteen of zelfs een koffiezetapparaat. Het is dus een beestje dat jou helpt opruimen. Een aantal jaren terug vond ik ze bij de schapenmesthoop bij mijn zwager en heb er toen mijn macrolens voor gehouden.

WC-motmug of Aalputmotje (Clogmia albipunctata) Heb je het ook gehoord in de media? Dit motmugje is door Naturalis uitgeroepen tot insect van het jaar 2023. Er wordt nu extra geld vrijgemaakt voor onderzoek naar dit op zich onschuldige, eerder nuttige, slechts 2 tot 3 mm kleine insect. Dit winnende insect is een mug die niet steekt en lijkt op een wollig vlindertje met waterafstotende haren. Hij stelt zich tevreden met wat water en soms een beetje nectar. Hij lijkt op een klein vlindertje met een donzig lijf en prachtig behaarde vleugels. De wc-motmug is niet alleen best mooi, maar ook verfrissend. De larfjes eten namelijk organisch afval waar bacteriën in zitten en helpen daarmee bij de schoonmaak. Ze zitten vaak in huizen, dat kan in een wc zijn, maar ook ergens in een gootsteen of zelfs een koffiezetapparaat. Het is dus een beestje dat jou helpt opruimen. Een aantal jaren terug vond ik ze bij de schapenmesthoop bij mijn zwager en heb er toen mijn macrolens voor gehouden.

Staartmees (Aegithalos caudatus) Ze zijn nu volop aan het bouwen deze langstaartjes. En niet alleen zij natuurlijk. Ze hebben ook best wat werk aan hun nesten. De staartmees maakt namelijk een koepelvormig nest met zijingang dat bestaat uit mos, korstmos, spinrag en berkenbast. In één nest kunnen tot wel 4.000 schilfertjes korstmos worden verwerkt. De binnenkant wordt bekleed met wol, mos en veertjes. Twee tot drie weken zijn ze met de bouw zoet. Zowel het mannetje als het vrouwtje helpen aan de nestbouw.

Staartmees (Aegithalos caudatus) De bouwvakker die ik hiervoor uploadde is maar een prutser vergeleken met deze stoffeerder. Volgens mij kun je dit wel een mond vol noemen. Die eitjes komen geen zachtheid te kort, dat weet ik zeker.

Staartmees (Aegithalos caudatus) De bouwvakker die ik hiervoor uploadde is maar een prutser vergeleken met deze stoffeerder. Volgens mij kun je dit wel een mond vol noemen. Die eitjes komen geen zachtheid te kort, dat weet ik zeker.

Staartmees (Aegithalos caudatus) De bouwvakker die ik hiervoor uploadde is maar een prutser vergeleken met deze stoffeerder. Volgens mij kun je dit wel een mond vol noemen. Die eitjes komen geen zachtheid te kort, dat weet ik zeker.

Staartmees (Aegithalos caudatus) Bij mijn vorige foto's van deze nestbouwer was de achtergrond voornamelijk de lucht en derhalve licht van toon. Dat heb je natuurlijk meestal met een vogeltje in een nog kale boom of struik. In de regel werkt zo'n lichte achtergrond niet het mooist uit meen ik. Hier poseert het meesje voor takjes en stammetjes en zo tegen een meer donkere achtergrond. De veertjes, de kleuren, spreken zo meer, mooier vind ikzelf.

Blauwborst (Luscinia svecica) Afgelopen woensdag ontmoette ik tussen de buien door in Achtmaal dit mannetje blauwborst. Een niet erg schuw exemplaar. Kon er verschillende foto's van maken. Je zult begrijpen dat dat mijn wandeling meer dan geslaagd maakte.

Blauwborst (Luscinia svecica) Afgelopen woensdag ontmoette ik tussen de buien door in Achtmaal dit mannetje blauwborst. Een niet erg schuw exemplaar. Kon er verschillende foto's van maken. Je zult begrijpen dat dat mijn wandeling meer dan geslaagd maakte.

Turkse tortel (Streptopelia decaocto) Houtduif (Columba palumbus) Deze week staat mijn kersenboom in bloei. Ongelooflijk hoeveel witte bloempjes worden getoond. Ik heb wat tijd genomen en gekeken of ik een aantal tuinvogels in de bloemetjes kon zetten. Dat lukte. Als eerste de twee duiven.

Turkse tortel (Streptopelia decaocto) Houtduif (Columba palumbus) Deze week staat mijn kersenboom in bloei. Ongelooflijk hoeveel witte bloempjes worden getoond. Ik heb wat tijd genomen en gekeken of ik een aantal tuinvogels in de bloemetjes kon zetten. Dat lukte. Als eerste de twee duiven.

Vink (Fringilla coelebs) Groenling (Chloris chloris) Twee vinken in mijn kersenbloesem.

Vink (Fringilla coelebs) Groenling (Chloris chloris) Twee vinken in mijn kersenbloesem.

Pimpelmees (Cyanistes caeruleus) Koolmees (Parus major) Twee mezen in mijn kersenbloesem.

Pimpelmees (Cyanistes caeruleus) Koolmees (Parus major) Twee mezen in mijn kersenbloesem.

Merel (Turdus merula) Kauw (Corvus monedula) Tot slot nog twee zwarte tuinvogels in mijn bloeiende kersenboom. Het gitzwarte verenkleed contrasteert maximaal met het sneeuwwit van de bloempjes.

Merel (Turdus merula) Kauw (Corvus monedula) Tot slot nog twee zwarte tuinvogels in mijn bloeiende kersenboom. Het gitzwarte verenkleed contrasteert maximaal met het sneeuwwit van de bloempjes.

Krakeend (Mareca strepera) Een koppeltje krakeenden in volle vaart. Wat zijn ze wendbaar en snel in de lucht. Aan de vorm van de vleugels is dat ook wel af te zien, best lang en smal. Zo met bij beide de bovenzijde van de vleugels zichtbaar is mooi het verschil tussen man en vrouw te zien. Alleen de man heeft opvallende kleurige spiegels in de vleugel.

Rotgans (Branta bernicla) Toch wel erg knap hoe goed ganzen, ook deze rotganzen, kunnen vliegen. Komt vast ook door hun geweldige stroomlijn. Snavel priemt door de lucht, druppelvorm van kop en lijf zorgen voor een geringe drag waar de Red Bull van Max Verstappen jaloers op is. En dan die motor, die vleugelborstspieren, zo sterk en efficiënt dat een 24 uur van Les Mans een eitjes is.

Rotgans (Branta bernicla) Toch wel erg knap hoe goed ganzen, ook deze rotganzen, kunnen vliegen. Komt vast ook door hun geweldige stroomlijn. Snavel priemt door de lucht, druppelvorm van kop en lijf zorgen voor een geringe drag waar de Red Bull van Max Verstappen jaloers op is. En dan die motor, die vleugelborstspieren, zo sterk en efficiënt dat een 24 uur van Les Mans een eitjes is.

Rotgans (Branta bernicla) In de maanden april en mei zijn de meeste rotganzen in ons land. In Zeeland kun je er dan wel ca. 20.000 tellen. Het merendeel van de wereldpopulatie overwintert in ons land of in Engeland. Ze broeden niet in ons land, dat doen ze op de Siberische toendra's. Er zijn enkele ondersoorten, alle hebben ze een witte halsstreep. Op deze foto staat een exemplaar met een naar mijn mening extra grote witte halsstreep die me deed denken aan de halsstreep van de ondersoort 'zwarte'rotgans. Toch is het een gewone, geen zwarte. Die zwarte zijn heel erg schaars en hebben diep zwart en helder wit op de flanken.

Eekhoorn (Sciurus vulgaris) Nee, een eekhoorn hoort niet thuis op een fietspad. Dit leuke knaagdier hoort thuis in een grote tuin, park of bos. Liefst in een grote boom met een ruwe bast waarin de eekhoorn verrassend snel kan zijn. En druk dat ze het hebben. Altijd maar eten verzamelen. Zoals hier met een vrucht in de bek op weg naar het winterdepot. Wellicht is dat depot al geheel gevuld maar dat maakt niet uit, er zal eten worden aangedragen.

Eekhoorn (Sciurus vulgaris) Nee, een eekhoorn hoort niet thuis op een fietspad. Dit leuke knaagdier hoort thuis in een grote tuin, park of bos. Liefst in een grote boom met een ruwe bast waarin de eekhoorn verrassend snel kan zijn. En druk dat ze het hebben. Altijd maar eten verzamelen. Zoals hier met een vrucht in de bek op weg naar het winterdepot. Wellicht is dat depot al geheel gevuld maar dat maakt niet uit, er zal eten worden aangedragen.

Eekhoorn (Sciurus vulgaris) Nee, een eekhoorn hoort niet thuis op een fietspad. Dit leuke knaagdier hoort thuis in een grote tuin, park of bos. Liefst in een grote boom met een ruwe bast waarin de eekhoorn verrassend snel kan zijn.

Gele kwikstaart (Motacilla flava) Vorige week trof ik bij de Bleke Heide enkele gele kwikstaarten aan. Bijna altijd vind je die zittend op een weidepaal, op prikkeldraad of naar insecten zoeken in het weiland. Vaak in weilanden waarin vee loopt, schapen of koeien. Deze keer ging er een in een nog kale struik zitten en een in een ontluikende bramenstruik. Ik vind ze mooi, ze geven me een goed humeur.

Gele kwikstaart (Motacilla flava) Vorige week trof ik bij de Bleke Heide enkele gele kwikstaarten aan. Bijna altijd vind je die zittend op een weidepaal, op prikkeldraad of naar insecten zoeken in het weiland. Vaak in weilanden waarin vee loopt, schapen of koeien. Deze keer ging er een in een nog kale struik zitten en een in een ontluikende bramenstruik. Ik vind ze mooi, ze geven me een goed humeur.

Wulp (Numenius arquata) Er zijn een paar vogels die met hun lied een voorjaar extra glans geven. Voor mij hoort daar de wulp zeker bij. Je snapt natuurlijk dat ik hun luide riedel bedoel die zie al vliegend ten gehore brengen. Een prachtig goed herkenbaar geluid dat vast iedereen erg kan waarderen.

Wulp (Numenius arquata) Er zijn een paar vogels die met hun lied een voorjaar extra glans geven. Voor mij hoort daar de wulp zeker bij. Je snapt natuurlijk dat ik hun luide riedel bedoel die zie al vliegend ten gehore brengen. Een prachtig goed herkenbaar geluid dat vast iedereen erg kan waarderen.

Appelvink (Coccothraustes coccothraustes) Deze keer feitelijk een prutfoto. Maar wel een die op dit moment voor mij een hoge hobbywaarde heeft. Immers, vandaag op de Oude Buisse Heide heb ik voor een eerste keer de zang van de appelvink herkend. En, het lukte me om twee vogels te ontwaren heel hoog in een hoge beuk met ontluikend blad. Daarvan dan een goede foto maken is een enorme opgave en lukte me dan ook niet. Wel hield ik er een bewijsfoto aan over. Ik denk stellig dat elke echte vogelaar de wazige vogel in de foto onmiskenbaar als appelvink zal herkennen. Daar zorgt die metaalgrijs gekleurde joekel van een snavel wel voor, evenzo de kleuren op de kop. Appelvinken zijn schuw, vertoefen in de regel erg hoog in het bladerdak van loofbomen. Alleen als ze op de grond komen om water te drinken of om vruchten te zoeken heb je kans op een goede waarneming.

Appelvink (Coccothraustes coccothraustes) Deze keer feitelijk een prutfoto. Maar wel een die op dit moment voor mij een hoge hobbywaarde heeft. Immers, vandaag op de Oude Buisse Heide heb ik voor een eerste keer de zang van de appelvink herkend. En, het lukte me om twee vogels te ontwaren heel hoog in een hoge beuk met ontluikend blad. Daarvan dan een goede foto maken is een enorme opgave en lukte me dan ook niet. Wel hield ik er een bewijsfoto aan over. Ik denk stellig dat elke echte vogelaar de wazige vogel in de foto onmiskenbaar als appelvink zal herkennen. Daar zorgt die metaalgrijs gekleurde joekel van een snavel wel voor, evenzo de kleuren op de kop. Appelvinken zijn schuw, vertoefen in de regel erg hoog in het bladerdak van loofbomen. Alleen als ze op de grond komen om water te drinken of om vruchten te zoeken heb je kans op een goede waarneming.

Gekraagde Roodstaart (Phoenicurus phoenicurus) Ik vind deze vogel wel passen vandaag op Koningsdag. Immers, deze mooie zangvogel vertoont best wat oranje in het verenkleed, zowel op borst als op stuit en staart. Deze kwam ik deze week tegen in de Chaamse bossen. Ik herken zijn lied vanaf grote afstand, komt ook omdat deze mannetjes graag vanaf een hoog standpunt zijn territorium afbakent. Ze houden meer van grote oude dennen dan van loofbomen. Het is een van mijn favoriete plaatselijke vogels.

Gekraagde Roodstaart (Phoenicurus phoenicurus) Ik vind deze vogel wel passen vandaag op Koningsdag. Immers, deze mooie zangvogel vertoont best wat oranje in het verenkleed, zowel op borst als op stuit en staart. Deze kwam ik deze week tegen in de Chaamse bossen. Ik herken zijn lied vanaf grote afstand, komt ook omdat deze mannetjes graag vanaf een hoog standpunt zijn territorium afbakent. Ze houden meer van grote oude dennen dan van loofbomen. Het is een van mijn favoriete plaatselijke vogels.

Vink (Fringilla coelebs) Nu kun je veel vinken tegen komen die op de grond naar eten zoeken. Vooral onder beuken zie je ze vaak. De kleurrijke mannetjes vallen eerder op dan de onopvallend gekleurde vrouwtjes. Veel vrouwtjes zitten bovendien nu ook te broeden. Er wordt bijvoorbeeld gezocht naar beukennootjes. En hebben ze er een te pakken dan hebben ze er nog een hele kluif aan.

Vink (Fringilla coelebs) Nu kun je veel vinken tegen komen die op de grond naar eten zoeken. Vooral onder beuken zie je ze vaak. De kleurrijke mannetjes vallen eerder op dan de onopvallend gekleurde vrouwtjes. Veel vrouwtjes zitten bovendien nu ook te broeden. Er wordt bijvoorbeeld gezocht naar beukennootjes. En hebben ze er een te pakken dan hebben ze er nog een hele kluif aan.

Tjiftjaf (Phylloscopus collybita) De afgelopen weken waren ideaal om de tjiftjaf te fotograferen. Ze verraden hun aanwezigheid steeds door hun onmiskenbaar liedje en bovendien zaten er nog geen blaadjes aan de struiken en bomen. Blijven over de takjes die vaak het beeld nog verstoren, maar ja, ze horen erbij. Hier zijn de erg donkere pootjes goed te zien. Dat is een onderscheid met de fitis maar deze meneer riep steeds zijn naam wat determinatie eenvoudig maakte.

Tjiftjaf (Phylloscopus collybita) De afgelopen weken waren ideaal om de tjiftjaf te fotograferen. Ze verraden hun aanwezigheid steeds door hun onmiskenbaar liedje en bovendien zaten er nog geen blaadjes aan de struiken en bomen. Blijven over de takjes die vaak het beeld nog verstoren, maar ja, ze horen erbij. Hier zijn de erg donkere pootjes goed te zien. Dat is een onderscheid met de fitis maar deze meneer riep steeds zijn naam wat determinatie eenvoudig maakte.

Cetti's Zanger (Cettia cetti) Deze keer een niet alledaagse foto. Want elke ervaren vogelaar zal beamen dat het heel moeilijk is om een cetti's zanger goed voor de lens te krijgen en daar een scherpe foto van te maken. Hem vinden is niet zo moeilijk want het mannetje zingt vaak en heel hard zijn goed herkenbare liedje. Maar dan hem zien is een ander verhaal want de zanger blijft altijd verscholen in de struiken. Bovendien is ie ongedurig en verspringt steeds. Om dan de camera tussen al die takjes en blaadjes scherp op een stukje van het vogeltje te krijgen is een hele toer. Hier lukte het me om tweemaal het oog goed scherp vast te leggen. Er wordt wel gesteld dat veel zingende mannetjes nog steeds op zoek zijn naar het schaarsere vrouwtje. In erg harde winters overleven veel cetti's zanger niet.

Cetti's Zanger (Cettia cetti) Deze keer een niet alledaagse foto. Want elke ervaren vogelaar zal beamen dat het heel moeilijk is om een cetti's zanger goed voor de lens te krijgen en daar een scherpe foto van te maken. Hem vinden is niet zo moeilijk want het mannetje zingt vaak en heel hard zijn goed herkenbare liedje. Maar dan hem zien is een ander verhaal want de zanger blijft altijd verscholen in de struiken. Bovendien is ie ongedurig en verspringt steeds. Om dan de camera tussen al die takjes en blaadjes scherp op een stukje van het vogeltje te krijgen is een hele toer. Hier lukte het me om tweemaal het oog goed scherp vast te leggen. Er wordt wel gesteld dat veel zingende mannetjes nog steeds op zoek zijn naar het schaarsere vrouwtje. In erg harde winters overleven veel cetti's zanger niet.

Wielewaal (Oriolus oriolus) Vorig jaar op tien mei hoorde en zag ik in een populierengroep bij Zondereigen twee wielewalen. Daarom vorige week daarvoor nog eens terug geweest naar die plek. Maar toen tevergeefs. Vandaag weer terug geweest en nu was het raak. Ik hoorde een wielewaal meerdere keren zijn jodel uitroepen. Ik zag hem slechts eenmaal eventjes. Ze zijn zo lastig te spotten omdat ze steeds hoog binnenin de populieren zitten en het geel valt behoorlijk weg tegen dat verse populierengroen. Volgens mij was deze wielewaal nog alleen daar?

Blauwborst (Luscinia svecica) Hoor je in deze tijd in het buitengebied een vogelgeluidje dat je niet een twee herkend probeer dan die vogel te vinden. Het kan namelijk ook een blauwborst zijn. Heb je hem gespot dan is het de vraag of je dichterbij mag komen, Soms lijken ze wel nieuwsgierig en lukt het. Ze hebben een kleine witte vlek, ster, in de blauwe keelvlek maar die zie ik hier nauwelijks.

Blauwborst (Luscinia svecica) Hoor je in deze tijd in het buitengebied een vogelgeluidje dat je niet een twee herkend probeer dan die vogel te vinden. Het kan namelijk ook een blauwborst zijn. Heb je hem gespot dan is het de vraag of je dichterbij mag komen, Soms lijken ze wel nieuwsgierig en lukt het. Ze hebben een kleine witte vlek, ster, in de blauwe keelvlek maar die zie ik hier nauwelijks.

Blauwborst (Luscinia svecica) Hoor je in deze tijd in het buitengebied een vogelgeluidje dat je niet een twee herkend probeer dan die vogel te vinden. Het kan namelijk ook een blauwborst zijn. Heb je hem gespot dan is het de vraag of je dichterbij mag komen, Soms lijken ze wel nieuwsgierig en lukt het. Ze hebben een kleine witte vlek, ster, in de blauwe keelvlek maar die zie ik hier nauwelijks.

Wielewaal (Oriolus oriolus) Gisteren vroeg in de middag nog eens naar Zondereigen geweest in de hoop de wielewaal weer te zien. Maar helaas, heb de vogel herhaald horen zingen maar ondanks mijn getuur in de kruinen van de hoge populieren zelfs geen glimp van de mooie vogel gezien. Na kwart over twee heb ik hem niet meer gehoord. Wel verscheen boven de populieren een ander vliegend wezen. Even later zag ik een motorvliegtuigje dat een zwever optrok. Toen viel mijn kwartje. Ik zat op 5 km vanaf vliegveld Weelde en daar huist een zweefclub.

Wielewaal (Oriolus oriolus) Gisteren vroeg in de middag nog eens naar Zondereigen geweest in de hoop de wielewaal weer te zien. Maar helaas, heb de vogel herhaald horen zingen maar ondanks mijn getuur in de kruinen van de hoge populieren zelfs geen glimp van de mooie vogel gezien. Na kwart over twee heb ik hem niet meer gehoord. Wel verscheen boven de populieren een ander vliegend wezen. Even later zag ik een motorvliegtuigje dat een zwever optrok. Toen viel mijn kwartje. Ik zat op 5 km vanaf vliegveld Weelde en daar huist een zweefclub.

Roodborsttapuit (Saxicola rubicola) Vooral een zomergast maar ook in de wintermaanden kom je ze steeds meer tegen. De laatste dertig jaar namen ze sterk toe, wel 5 % per jaar of meer; elke 15 jaar verdubbelde hun aantal in ons land. Nu zijn er dat meer dan 20.000. De komende weken beginnen ze eieren te leggen. Het moet al gek gaan wil je ze niet tegen komen op een wandeling rondom een natuurgebied.

Roodborsttapuit (Saxicola rubicola) Vooral een zomergast maar ook in de wintermaanden kom je ze steeds meer tegen. De laatste dertig jaar namen ze sterk toe, wel 5 % per jaar of meer; elke 15 jaar verdubbelde hun aantal in ons land. Nu zijn er dat meer dan 20.000. De komende weken beginnen ze eieren te leggen. Het moet al gek gaan wil je ze niet tegen komen op een wandeling rondom een natuurgebied.

Indische Gans (Anser indicus) Op 21 april zag ik op de Bleeke Heide deze exoot. Twee dagen later kon ik hem daar niet meer vinden. De Indische Gans is een exoot en valt daarmee buiten artikel 1 van de Vogelrichtlijn. Die heeft betrekking op alle natuurlijk in het wild levende vogelsoorten op het Europese grondgebied van de EU-lidstaten. De Indische Gans is daarmee ook niet beschermd op grond van de Wet natuurbescherming. Ze worden dan ook wel eens afgeschoten. Zou dat nu echt nodig zijn? We hebben het over ca. 100 broedparen in Nederland.

Zomertortel (Streptopelia turtur) Er is er weer minstens een in Zundert aanwezig. Dat vaststellen is niet zo moeilijk omdat zijn gekoer erg herkenbaar is en ver draagt. Maar hem dan ook vinden, dat is nog niet zo eenvoudig. Goed de toppen van dode bomen afzoeken is het devies. Jammer dat vaak takkenwerk in de weg zit. Daarbij komt dat in de regel de zomertortel ons eerder ziet dat wij hem. Ik sta hier denk ik op ca. tachtig meter, geen probleem voor hem, hij kijkt me strak aan. En dan is het de vraag of ie voldoende op zijn gemak is om te blijven zitten.

Zomertortel (Streptopelia turtur) Er is er weer minstens een in Zundert aanwezig. Dat vaststellen is niet zo moeilijk omdat zijn gekoer erg herkenbaar is en ver draagt. Maar hem dan ook vinden, dat is nog niet zo eenvoudig. Goed de toppen van dode bomen afzoeken is het devies. Jammer dat vaak takkenwerk in de weg zit. Daarbij komt dat in de regel de zomertortel ons eerder ziet dat wij hem. Ik sta hier denk ik op ca. tachtig meter, geen probleem voor hem, hij kijkt me strak aan. En dan is het de vraag of ie voldoende op zijn gemak is om te blijven zitten.

Zomertortel (Streptopelia turtur) Er is er weer minstens een in Zundert aanwezig. Dat vaststellen is niet zo moeilijk omdat zijn gekoer erg herkenbaar is en ver draagt. Maar hem dan ook vinden, dat is nog niet zo eenvoudig. Goed de toppen van dode bomen afzoeken is het devies. Jammer dat vaak takkenwerk in de weg zit. Daarbij komt dat in de regel de zomertortel ons eerder ziet dat wij hem. Ik sta hier denk ik op ca. tachtig meter, geen probleem voor hem, hij kijkt me strak aan. En dan is het de vraag of ie voldoende op zijn gemak is om te blijven zitten.

Zomertortel (Streptopelia turtur) De tortel vond dat ik ver genoeg weg stond. Tijd om eens de staartveren op te poetsen. Een flinke waaier zo'n staart.

Zomertortel (Streptopelia turtur) De tortel vond dat ik ver genoeg weg stond. Tijd om eens de staartveren op te poetsen. Een flinke waaier zo'n staart.

Tuinfluiter (Sylvia borin) De afgelopen twee weken is de beste tijd om de tuinfluiter in beeld te krijgen. Ze zijn dan het talrijkst aanwezig, laten veelvuldig hun gebrabbel horen en er zit nog weinig blad aan de struiken. Er zijn er dan zo veel omdat er nog veel doortrek is. Later in de zomer zie je de overblijvers niet vaak meer omdat ze erg graag verscholen blijven achter takjes en blaadjes binnenin struiken. Dit exemplaar is een hele mooie vind ik omdat ie zo licht is en een mooie lichte bruine tint laat zien.

Tuinfluiter (Sylvia borin) De afgelopen twee weken is de beste tijd om de tuinfluiter in beeld te krijgen. Ze zijn dan het talrijkst aanwezig, laten veelvuldig hun gebrabbel horen en er zit nog weinig blad aan de struiken. Er zijn er dan zo veel omdat er nog veel doortrek is. Later in de zomer zie je de overblijvers niet vaak meer omdat ze erg graag verscholen blijven achter takjes en blaadjes binnenin struiken. Dit exemplaar is een hele mooie vind ik omdat ie zo licht is en een mooie lichte bruine tint laat zien.

Blauwborst (Luscinia svecica) Niet alle blauwborstjes laten even goed zien dat ze een witte ster op de borst hebben. Deze die even in de schaduw van het stammetje ging zitten laat daar geen misverstand over bestaan. Overduidelijk is de helder witte borstvlek te zien.

Geelgors (Emberiza citrinella) In mijn jongere jaren kon ik hier in Zundert deze gors gemakkelijk vinden. Immers, zijn karakteristieke liedje herkende ik al van ver. Jammer genoeg is ie al tientallen jaren niet meer te horen in Zundert, of alleen sporadisch wellicht tijdens de geringe trek die optreedt. Geelgorzen broeden tegenwoordig vrijwel uitsluitend op de hoge zandgronden. Zundert ligt nu net achter de verspreidingsgrens. Rondom Tilburg en verder naar het oosten vind je hem nog met regelmaat. In die omgeving zijn deze foto's ook gemaakt. In Drenthe zie je hem het meest, daar is het biotoop het meest geschikt voor deze soort.

Geelgors (Emberiza citrinella) In mijn jongere jaren kon ik hier in Zundert deze gors gemakkelijk vinden. Immers, zijn karakteristieke liedje herkende ik al van ver. Jammer genoeg is ie al tientallen jaren niet meer te horen in Zundert, of alleen sporadisch wellicht tijdens de geringe trek die optreedt. Geelgorzen broeden tegenwoordig vrijwel uitsluitend op de hoge zandgronden. Zundert ligt nu net achter de verspreidingsgrens. Rondom Tilburg en verder naar het oosten vind je hem nog met regelmaat. In die omgeving zijn deze foto's ook gemaakt. In Drenthe zie je hem het meest, daar is het biotoop het meest geschikt voor deze soort.

Veldleeuwerik (Alauda arvensis) In Zundert is de veldleeuwerik nauwelijks nog aanwezig. Sinds 1980 namen de aantallen landelijk flink af. Vanaf 2010 is de afname gestopt en is er een geringe toename. Heel jammer want iedereen vindt zijn zangvluchten prettig. Ze kunnen een flink kuifje opzetten zoals hier te zien is.

Velduil (Asio flammeus) Best bijzonder dat ik vanmorgen hier in Zundert een jagende velduil tegen kwam. Het zal wel een doortrekker zijn. Velduilen zijn namelijk enorme reizigers. Gezenderd in Groningen, terug gemeld vanuit Tunesië en Zuid Rusland, dat kan allemaal. Het gaat niet goed met de velduil in Nederland. Minder dan 15 broedpaartjes, rond de 250 wintergasten, zoiets wordt tegenwoordig geschat. Ik ga daarom mijn foto's maar goed bewaren.

Velduil (Asio flammeus) Best bijzonder dat ik vanmorgen hier in Zundert een jagende velduil tegen kwam. Het zal wel een doortrekker zijn. Velduilen zijn namelijk enorme reizigers. Gezenderd in Groningen, terug gemeld vanuit Tunesië en Zuid Rusland, dat kan allemaal. Het gaat niet goed met de velduil in Nederland. Minder dan 15 broedpaartjes, rond de 250 wintergasten, zoiets wordt tegenwoordig geschat. Ik ga daarom mijn foto's maar goed bewaren.

Lepelaar (Platalea leucorodia) In mijn jeugd moest je voor deze mooie vogel een hele reis maken. In 1970 broedden er slechts 215 paren Lepelaars in het Naardermeer, Zwanenwater en op Texel. Sindsdien maakte de soort een spectaculaire ontwikkeling door en groeide de populatie tot ongeveer nu 4000 paar. Het gaat dus erg goed met Lepelaars in Nederland. Waren deze markante vogels begin jaren zeventig dus nog een zeldzame verschijning, nu is de stand hoger dan ooit. Zo kennen we nu o.a. een kolonie in het Markiezaatsmeer. Een en ander maakt dat we deze lepelbek ook in Zundert tegen kunnen komen. Zoals hier in de Matjens.

Lepelaar (Platalea leucorodia) In mijn jeugd moest je voor deze mooie vogel een hele reis maken. In 1970 broedden er slechts 215 paren Lepelaars in het Naardermeer, Zwanenwater en op Texel. Sindsdien maakte de soort een spectaculaire ontwikkeling door en groeide de populatie tot ongeveer nu 4000 paar. Het gaat dus erg goed met Lepelaars in Nederland. Waren deze markante vogels begin jaren zeventig dus nog een zeldzame verschijning, nu is de stand hoger dan ooit. Zo kennen we nu o.a. een kolonie in het Markiezaatsmeer. Een en ander maakt dat we deze lepelbek ook in Zundert tegen kunnen komen. Zoals hier in de Matjens.

Lepelaar (Platalea leucorodia) In mijn jeugd moest je voor deze mooie vogel een hele reis maken. In 1970 broedden er slechts 215 paren Lepelaars in het Naardermeer, Zwanenwater en op Texel. Sindsdien maakte de soort een spectaculaire ontwikkeling door en groeide de populatie tot ongeveer nu 4000 paar. Het gaat dus erg goed met Lepelaars in Nederland. Waren deze markante vogels begin jaren zeventig dus nog een zeldzame verschijning, nu is de stand hoger dan ooit. Zo kennen we nu o.a. een kolonie in het Markiezaatsmeer. Een en ander maakt dat we deze lepelbek ook in Zundert tegen kunnen komen. Zoals hier in de Matjens.

Lepelaar (Platalea leucorodia) In mijn jeugd moest je voor deze mooie vogel een hele reis maken. In 1970 broedden er slechts 215 paren Lepelaars in het Naardermeer, Zwanenwater en op Texel. Sindsdien maakte de soort een spectaculaire ontwikkeling door en groeide de populatie tot ongeveer nu 4000 paar. Het gaat dus erg goed met Lepelaars in Nederland. Waren deze markante vogels begin jaren zeventig dus nog een zeldzame verschijning, nu is de stand hoger dan ooit. Zo kennen we nu o.a. een kolonie in het Markiezaatsmeer. Een en ander maakt dat we deze lepelbek ook in Zundert tegen kunnen komen. Zoals hier in de Matjens.

Lepelaar (Platalea leucorodia) In mijn jeugd moest je voor deze mooie vogel een hele reis maken. In 1970 broedden er slechts 215 paren Lepelaars in het Naardermeer, Zwanenwater en op Texel. Sindsdien maakte de soort een spectaculaire ontwikkeling door en groeide de populatie tot ongeveer nu 4000 paar. Het gaat dus erg goed met Lepelaars in Nederland. Waren deze markante vogels begin jaren zeventig dus nog een zeldzame verschijning, nu is de stand hoger dan ooit. Zo kennen we nu o.a. een kolonie in het Markiezaatsmeer. Een en ander maakt dat we deze lepelbek ook in Zundert tegen kunnen komen. Zoals hier in de Matjens.

Roodborsttapuit (Saxicola rubicola) Ten opzichte van 1985 zijn er nu wel tienmaal zoveel roodborsttapuitjes in ons land. En dan met name op de zandgronden. Ze laten zich makkelijk zien. De geluidjes die ze maken zijn ook best goed herkenbaar. Bijna niet te missen op je wandeling. Hier een vrouwtje.

Roodborsttapuit (Saxicola rubicola) Ten opzichte van 1985 zijn er nu wel tienmaal zoveel roodborsttapuitjes in ons land. En dan met name op de zandgronden. Ze laten zich makkelijk zien. De geluidjes die ze maken zijn ook best goed herkenbaar. Bijna niet te missen op je wandeling. Hier een vrouwtje.

Bruine Kiekendief (Circus aeruginosus) Je herkent ze snel aan hun manier van vliegen. Met de vleugels gehouden in v vorm vliegen ze laag en traag over riet, moeras of akkerland. Maar soms, zoals hier, blijven ze even hangen boven een plek om even extra goed te speuren naar een muis, vogeltje of groot insect. Het uiterlijk verschil tussen man en vrouw is groot. Dit is overduidelijk een mannetje.

Bruine Kiekendief (Circus aeruginosus) Je herkent ze snel aan hun manier van vliegen. Met de vleugels gehouden in v vorm vliegen ze laag en traag over riet, moeras of akkerland. Maar soms, zoals hier, blijven ze even hangen boven een plek om even extra goed te speuren naar een muis, vogeltje of groot insect. Het uiterlijk verschil tussen man en vrouw is groot. Dit is overduidelijk een mannetje.

Bruine Kiekendief (Circus aeruginosus) Hij bleef even op een plek hangen, tevergeefs, en dus weer verder. Zoals hier zie de kiekendief meestal; vleugels in een soort v houding en met trage vleugelslag. Het lijkt af en toe wel een zelf stabiliserend zweefvliegtuig. Wat een prachtig gereedschap zijn die vleugels toch.

Bruine Kiekendief (Circus aeruginosus) Hij bleef even op een plek hangen, tevergeefs, en dus weer verder. Zoals hier zie de kiekendief meestal; vleugels in een soort v houding en met trage vleugelslag. Het lijkt af en toe wel een zelf stabiliserend zweefvliegtuig. Wat een prachtig gereedschap zijn die vleugels toch.

Pimpelmees (Cyanistes caeruleus) Toen ik deze pimpel in het bos tegen kwam leek ie wel wat opgefokt. Snel begreep ik waarom want ik liep dicht langs een nestkast waarin hij, of zij, bleek te broeden. Nog steeds geen reden om wat kwaad op me te zijn vond ik. In de wintermaanden zijn er meer pimpels in ons land dan in de zomer. Tot wel twee miljoen kunnen er dan zijn waaronder veel buitenlanders.

Pimpelmees (Cyanistes caeruleus) Snel werd het harde werken weer opgepakt en werd er weer volop eten aangevoerd. Een heel leuk meesje vind ik de pimpel. De complementaire kleuren geel en blauw staan goed.

Kleine Bonte Specht (Dryobates minor) Ik hoorde in de Pannenhoef een roffeltje van een specht. Vrij zacht, vrij langzaam. Ik keek goed rond en zag natuurlijk geen specht. Het uniforme lichte gehamer hield aan en nodigde me uit daarop af te gaan met de neus omhoog gericht. En ja hoor, ik vond hem. Heel hoog in een boom met daarin een dode tak. Die tak was door het uitdrogen gespleten geraakt en had bij een spleet een klankkast gevormd. En die klankkast werd door een echt klein spechtje gebruikt om eens goed te laten horen dat hij er was. Het was een mannetje, er is nog net iets rood op het kopje te zien.

Kleine Bonte Specht (Dryobates minor) Ik hoorde in de Pannenhoef een roffeltje van een specht. Vrij zacht, vrij langzaam. Ik keek goed rond en zag natuurlijk geen specht. Het uniforme lichte gehamer hield aan en nodigde me uit daarop af te gaan met de neus omhoog gericht. En ja hoor, ik vond hem. Heel hoog in een boom met daarin een dode tak. Die tak was door het uitdrogen gespleten geraakt en had bij een spleet een klankkast gevormd. En die klankkast werd door een echt klein spechtje gebruikt om eens goed te laten horen dat hij er was. Het was een mannetje, er is nog net iets rood op het kopje te zien.

Kleine Bonte Specht (Dryobates minor) Ik stond zo ver weg van hem dat ie zich om mij niet druk maakte. Hij voelde zich zo goed op zijn gemak dat ie eens de tijd nam om zijn spiertjes te strekken en de veren te ordenen. Overduidelijk is hier de rode pet te zien die alleen het mannetje heeft. Ook de kenmerkende witte stuit en kenmerkende onderste staartveren zijn goed te zien.

Kleine Bonte Specht (Dryobates minor) Ik stond zo ver weg van hem dat ie zich om mij niet druk maakte. Hij voelde zich zo goed op zijn gemak dat ie eens de tijd nam om zijn spiertjes te strekken en de veren te ordenen. Overduidelijk is hier de rode pet te zien die alleen het mannetje heeft. Ook de kenmerkende witte stuit en kenmerkende onderste staartveren zijn goed te zien.

Kleine Bonte Specht (Dryobates minor) Ik stond zo ver weg van hem dat ie zich om mij niet druk maakte. Hij voelde zich zo goed op zijn gemak dat ie eens de tijd nam om zijn spiertjes te strekken en de veren te ordenen. Overduidelijk is hier de rode pet te zien die alleen het mannetje heeft. Ook de kenmerkende witte stuit en kenmerkende onderste staartveren zijn goed te zien.

Grasmus (Curruca communis) Je zou hem ook krasmus kunnen noemen want in zijn liedje maakt ie goed herkenbare krasgeluiden vind ik. In deze weken zijn de meeste grasmussen in ons land aanwezig. In september zijn ze bijna allemaal weer vertrokken. Echte zomervogels zijn het. Goed herkenbaar door hun gedrag en hun witte keel, ook het oog is kenmerkend. Hier in Zundert zeker niet zeldzaam.

Brandgans (Branta leucopsis) In zundert zul je deze gans niet makkelijk zien maar in het deltagebied des te meer. In juni zijn de meeste weer wel op de wieken gegaan richting het oosten. Vanaf oktober worden de aantallen in ons land weer groter, tot wel driekwart miljoen. Het is de laatste decennia goed gegaan met deze gans, ook in hun broedgebieden bijvoorbeeld in Rusland. De toename daar is waarschijnlijk de oorzaak van de toename hier in ons land tot een flink aantal achterblijvende broeders toe.

Tureluur (Tringa totanus) Een steltloper die bij uitzondering zich eens in Zundert laat zien. Ga je naar Zeeland dan kom je hem zeker tegen. Het gaat niet zo goed met de tureluur. Door de intensieve landbouw zijn de aantallen flink terug gelopen. De laatste jaren is de afname gelukkig wat gestopt. In de paartijd kunnen snavel en poten diep rood zijn.

Graspieper (Anthus pratensis) Je komt op je wandeling een vogel op een weidepaal tegen. Die blijft natuurlijk niet zitten als je te dicht nadert. Ze zijn op hun hoede. En dan, iets door de poten zakken en met een wipje snel op de wieken. De graspieper staat als gevoelig op de rode lijst. Snap dat niet goed want ik meen er best veel tegen te komen.

Graspieper (Anthus pratensis) Je komt op je wandeling een vogel op een weidepaal tegen. Die blijft natuurlijk niet zitten als je te dicht nadert. Ze zijn op hun hoede. En dan, iets door de poten zakken en met een wipje snel op de wieken. De graspieper staat als gevoelig op de rode lijst. Snap dat niet goed want ik meen er best veel tegen te komen.

Graspieper (Anthus pratensis) Je komt op je wandeling een vogel op een weidepaal tegen. Die blijft natuurlijk niet zitten als je te dicht nadert. Ze zijn op hun hoede. En dan, iets door de poten zakken en met een wipje snel op de wieken. De graspieper staat als gevoelig op de rode lijst. Snap dat niet goed want ik meen er best veel tegen te komen.

Wespendief (Pernis apivorus) Man Gisteren werd ik best even blij toen ik hier in Zundert een koppel wespendieven gezamenlijk hoogte zag winnen om vanuit die hoogte te speuren naar vliegsporen van wespen. Het verenkleed van man en vrouw kan heel variabel zijn maar toch is hier het onderscheid erg duidelijk. De man is het lichtst getekend met meer scherpe overgangen in de veren tussen licht en donker. De grijze kop is bij beide eveneens goed te zien.

Wespendief (Pernis apivorus) Vrouw Gisteren werd ik best even blij toen ik hier in Zundert een koppel wespendieven gezamenlijk hoogte zag winnen om vanuit die hoogte te speuren naar vliegsporen van wespen. Het verenkleed van man en vrouw kan heel variabel zijn maar toch is hier het onderscheid erg duidelijk. De man is het lichtst getekend met meer scherpe overgangen in de veren tussen licht en donker. De grijze kop is bij beide eveneens goed te zien.

Geelgors (Emberiza citrinella) Geelgorzen broeden graag in slootkanten maar zeker ook in bramenstruiken. Met name het vrouwtje valt niet op in dat struikgewas. Rupsen zoeken voor de kleintjes is nu hun core business. Zo te zien lukt dat wel.

Geelgors (Emberiza citrinella) Geelgorzen broeden graag in slootkanten maar zeker ook in bramenstruiken. Met name het vrouwtje valt niet op in dat struikgewas. Rupsen zoeken voor de kleintjes is nu hun core business. Zo te zien lukt dat wel.

Geelgors (Emberiza citrinella) Het mannetje is best mooi gekleurd. Is veel opvallender dan het vrouwtje. Verraadt zich ook vaak door zijn kenmerkend en goed herkenbare liedje dat ver draagt. Soms zitten ze hoog in een een struik of boom maar ook een weidepaal wordt vaak gebruikt als zangpost.

Geelgors (Emberiza citrinella) Het mannetje is best mooi gekleurd. Is veel opvallender dan het vrouwtje. Verraadt zich ook vaak door zijn kenmerkend en goed herkenbare liedje dat ver draagt. Soms zitten ze hoog in een een struik of boom maar ook een weidepaal wordt vaak gebruikt als zangpost.

Gekraagde Roodstaart (Phoenicurus phoenicurus) Niet altijd loont het om snel met de kijker te checken welk vogeltje in een boom neer streek. Hier wel want zo vaak zie je het vrouwtje van de gekraagde roodstaart niet. Meestal is het niet fijn als dan het vogeltje met de rug naar je toe gaat zitten. Maar hier juist wel omdat het echte kenmerk, de rode staartveren, extra goed in beeld is.

Gekraagde Roodstaart (Phoenicurus phoenicurus) Niet altijd loont het om snel met de kijker te checken welk vogeltje in een boom neer streek. Hier wel want zo vaak zie je het vrouwtje van de gekraagde roodstaart niet. Meestal is het niet fijn als dan het vogeltje met de rug naar je toe gaat zitten. Maar hier juist wel omdat het echte kenmerk, de rode staartveren, extra goed in beeld is.

Gekraagde Roodstaart (Phoenicurus phoenicurus) Vooral het vooraanzicht van het mannetje is kleurrijk. Alleen de staart lijkt op die van het vrouwtje maar daar blijft het bij. Het vrouwtje is maar saai tegenover het mannetje.

Gekraagde Roodstaart (Phoenicurus phoenicurus) Vooral het vooraanzicht van het mannetje is kleurrijk. Alleen de staart lijkt op die van het vrouwtje maar daar blijft het bij. Het vrouwtje is maar saai tegenover het mannetje.

Grauwe klauwier (Lanius collurio) Ook in Zundert laat de klauwier zich de laatste jaren zien. Op andere plaatsen gaat het ook goed met deze mooie kleine rover. Misschien worden ze wel een beetje geholpen door de overmaat aan stikstof in onze natuur. Daardoor nemen de bramenstruiken toe en in en rondom die bramenstruiken voelen deze vogels zich prima thuis. Nu maar hopen dat ze nog voldoende grote insecten kunnen vinden om een kroost groot te krijgen. Dat laatste is lang niet zeker, overal constateer je dat er weinig insecten te vinden zijn, dramatisch.

Grauwe klauwier (Lanius collurio) Ook in Zundert laat de klauwier zich de laatste jaren zien. Op andere plaatsen gaat het ook goed met deze mooie kleine rover. Misschien worden ze wel een beetje geholpen door de overmaat aan stikstof in onze natuur. Daardoor nemen de bramenstruiken toe en in en rondom die bramenstruiken voelen deze vogels zich prima thuis. Nu maar hopen dat ze nog voldoende grote insecten kunnen vinden om een kroost groot te krijgen. Dat laatste is lang niet zeker, overal constateer je dat er weinig insecten te vinden zijn, dramatisch.

Grauwe klauwier (Lanius collurio) Hier is ie goed in deze kleine klauwier. Grote insecten vormen namelijk het hoofdvoedsel. Zit de maag vol dan worden ze zo mogelijk opgespaard. Bewaard door het arme beestje te spiesen aan een grote doorn of iets dergelijks.

Pink (Rund) Deze jonge dieren stonden in een wei op een best afgelegen plaats. Ze zien niet vaak bezoek. Toen ik daar aan kwam wandelen gingen ze er eens goed voor staan. Maar heb ik het goed, zijn dit pinken? Pinken zijn nieuwsgierige dieren. De uitdrukking er als de pinken bij zijn betekent dan ook 'er snel bij zijn'. Echter, het gezegde goed bij de pinken zijn verwijst misschien niet naar het rundvee.

Grauwe Vliegenvanger (Muscicapa striata) Ik vrees dat in Zundert niet al te veel grauwe vliegenvangers meer te vinden zijn. Deze huist nog in de Pannenhoef. Iedereen weet ondertussen dat het heel slecht gaat met de insecten. Dat moet slecht nieuws zijn voor deze vangers. Vanaf 1990 nemen de aantallen dan ook af, gelukkig is de afname de laatste twaalf jaar niet meer significant. Dat meldt althans het Meetnet Broedvogels. Laten we hopen dat dat klopt en dat er weer een herstel zal gaan optreden.

Grauwe Vliegenvanger (Muscicapa striata) Ik vrees dat in Zundert niet al te veel grauwe vliegenvangers meer te vinden zijn. Deze huist nog in de Pannenhoef. Iedereen weet ondertussen dat het heel slecht gaat met de insecten. Dat moet slecht nieuws zijn voor deze vangers. Vanaf 1990 nemen de aantallen dan ook af, gelukkig is de afname de laatste twaalf jaar niet meer significant. Dat meldt althans het Meetnet Broedvogels. Laten we hopen dat dat klopt en dat er weer een herstel zal gaan optreden.

Roodborsttapuit (Saxicola rubicola) Deze dame vond het maar niks dat ik in haar domeintje liep. Ze volgde me even door van tak naar tak te wippen en te kwetteren dat ik maar door moest lopen. Ze zal we dichtbij een nest hebben gehad. Broeden doen ze succesvol want de aantallen nemen flink toe de laatste jaren.

Roodborsttapuit (Saxicola rubicola) Deze dame vond het maar niks dat ik in haar domeintje liep. Ze volgde me even door van tak naar tak te wippen en te kwetteren dat ik maar door moest lopen. Ze zal we dichtbij een nest hebben gehad. Broeden doen ze succesvol want de aantallen nemen flink toe de laatste jaren.

Roodborsttapuit (Saxicola rubicola) Deze dame vond het maar niks dat ik in haar domeintje liep. Ze volgde me even door van tak naar tak te wippen en te kwetteren dat ik maar door moest lopen. Ze zal we dichtbij een nest hebben gehad. Broeden doen ze succesvol want de aantallen nemen flink toe de laatste jaren.

Haas (Lepus europaeus) Hazen zijn vroeg wakker en als het goed is ook goed uitgeslapen en alert. Zien ze je aan komen dan kiezen ze het hazenpad of ze duiken geheel neergedrukt weg met de lange oren plat op de rug. Loop je wat door dan komen eerst de oren omhoog en wat later gaan ze door met eten of kiezen alsnog het hazenpad. Maar heel af en toe letten ze niet goed op en kun je dichterbij komen voor een portretje.

Haas (Lepus europaeus) Hazen zijn vroeg wakker en als het goed is ook goed uitgeslapen en alert. Zien ze je aan komen dan kiezen ze het hazenpad of ze duiken geheel neergedrukt weg met de lange oren plat op de rug. Loop je wat door dan komen eerst de oren omhoog en wat later gaan ze door met eten of kiezen alsnog het hazenpad. Maar heel af en toe letten ze niet goed op en kun je dichterbij komen voor een portretje.

Haas (Lepus europaeus) Hazen zijn vroeg wakker en als het goed is ook goed uitgeslapen en alert. Zien ze je aan komen dan kiezen ze het hazenpad of ze duiken geheel neergedrukt weg met de lange oren plat op de rug. Loop je wat door dan komen eerst de oren omhoog en wat later gaan ze door met eten of kiezen alsnog het hazenpad. Maar heel af en toe letten ze niet goed op en kun je dichterbij komen voor een portretje.

Haas (Lepus europaeus) Hazen zijn vroeg wakker en als het goed is ook goed uitgeslapen en alert. Zien ze je aan komen dan kiezen ze het hazenpad of ze duiken geheel neergedrukt weg met de lange oren plat op de rug. Loop je wat door dan komen eerst de oren omhoog en wat later gaan ze door met eten of kiezen alsnog het hazenpad. Maar heel af en toe letten ze niet goed op en kun je dichterbij komen voor een portretje.

Vos (Vulpes vulpes) Ik zag het nog net op tijd. Best ver weg banjerde een vos door een ven. Met moeite kon ik hem nog vast leggen. Hij had mij niet in de gaten. Er was ook helemaal geen paniek daar in dat ven. Begrijp dat niet goed want zo'n vos heeft toch erg scherpe tanden. Zou ie alleen uit geweest zijn op eieren en bleven de eenden daarom rustig?

Vos (Vulpes vulpes) Ik zag het nog net op tijd. Best ver weg banjerde een vos door een ven. Met moeite kon ik hem nog vast leggen. Hij had mij niet in de gaten. Er was ook helemaal geen paniek daar in dat ven. Begrijp dat niet goed want zo'n vos heeft toch erg scherpe tanden. Zou ie alleen uit geweest zijn op eieren en bleven de eenden daarom rustig?

Grote Zilverreiger (Ardea alba) Best wel groot is ie deze grote witte reiger; wel tot een meter hoog en de vleugels tot 170 cm span. Opvallend nu is de snavel. Die is alleen in het broedkleed gedeeltelijk zwart. De rest van het jaar enkel licht geel. De typische staartveren zijn ook hagelwit, net als de rest van zijn jas, maar door die veren door het water te halen worden ze vuil, worden ze bruin. Ze kunnen eten zoeken in best diep water, zoals hier, de langer poten staan helemaal onder. Het was nog vroeg en de pupillen zijn nog groot.

Grote Zilverreiger (Ardea alba) Best wel groot is ie deze grote witte reiger; wel tot een meter hoog en de vleugels tot 170 cm span. Opvallend nu is de snavel. Die is alleen in het broedkleed gedeeltelijk zwart. De rest van het jaar enkel licht geel. De typische staartveren zijn ook hagelwit, net als de rest van zijn jas, maar door die veren door het water te halen worden ze vuil, worden ze bruin. Ze kunnen eten zoeken in best diep water, zoals hier, de langer poten staan helemaal onder. Het was nog vroeg en de pupillen zijn nog groot.

Grote Zilverreiger (Ardea alba) Best wel groot is ie deze grote witte reiger; wel tot een meter hoog en de vleugels tot 170 cm span. Opvallend nu is de snavel. Die is alleen in het broedkleed gedeeltelijk zwart. De rest van het jaar enkel licht geel. De typische staartveren zijn ook hagelwit, net als de rest van zijn jas, maar door die veren door het water te halen worden ze vuil, worden ze bruin. Ze kunnen eten zoeken in best diep water, zoals hier, de langer poten staan helemaal onder. Het was nog vroeg en de pupillen zijn nog groot.

Grasmus (Curruca communis) Een van de makkelijkere zangers om in de zomer te fotograferen. Er broeden wel tot 200.000 paar in ons land. Het zijn drukke zangers, goed herkenbaar ook. En, ze laten zich graag zien aan de buitenkant van een struik.

Grasmus (Curruca communis) Een van de makkelijkere zangers om in de zomer te fotograferen. Er broeden wel tot 200.000 paar in ons land. Het zijn drukke zangers, goed herkenbaar ook. En, ze laten zich graag zien aan de buitenkant van een struik.

Vink (Fringilla coelebs) Nee, ik heb de kleuren in deze foto niet gemanipuleerd. Afgelopen vrijdag scheen de zon door het verse groene bladerdak van een grote beuk. Dit mannetje, hoog boven mijn hoofd, werd zo met dat groen gele licht verlicht en daardoor ging het rood in zijn verenkleed wel heel erg fris spreken. Ja, zo mooi kan een vink dus gekleurd zijn.

Lepelaar (Platalea leucorodia) Waarom energie verspillen aan nutteloze zaken denken vliegende vogels. Daarom wordt net voor of net na opvliegen snel even gepoept. De grotere vogels kunnen daarbij dan een flinke handtekening zetten. De turbulentie van de grote vleugels verbouwt de rechte kalklijn in iets onnavolgbaars.

Lepelaar (Platalea leucorodia) Waarom energie verspillen aan nutteloze zaken denken vliegende vogels. Daarom wordt net voor of net na opvliegen snel even gepoept. De grotere vogels kunnen daarbij dan een flinke handtekening zetten. De turbulentie van de grote vleugels verbouwt de rechte kalklijn in iets onnavolgbaars.

Geelgors (Emberiza citrinella) Foto's van een aantal dagen terug. Ze zal het nu wel wat rustiger hebben, de eerste kleuters zijn uitgevlogen. Hopelijk volgt nog een tweede broedsel.

Geelgors (Emberiza citrinella) Foto's van een aantal dagen terug. Ze zal het nu wel wat rustiger hebben, de eerste kleuters zijn uitgevlogen. Hopelijk volgt nog een tweede broedsel.

Putter (Carduelis carduelis) Bij Sovon zag ik staan dat de putter op de rode lijst staat. Kan dat niet goed geloven. Vanaf 1990 gaat de soort er merkbaar op vooruit. In onze Gemeente hoor en zie ik hem vaak. In juli zijn de aantallen hier het grootst.

Putter (Carduelis carduelis) Bij Sovon zag ik staan dat de putter op de rode lijst staat. Kan dat niet goed geloven. Vanaf 1990 gaat de soort er merkbaar op vooruit. In onze Gemeente hoor en zie ik hem vaak. In juli zijn de aantallen hier het grootst.

Bonte Vliegenvanger (Ficedula hypoleuca) Niet alle bonte vliegenvangers zijn even mooi, de mannetjes bedoel ik dan. Dit omdat de intensiteit van het zwart kan verschillen. Dit is een mooi exemplaar met diep zwarte tinten. In mei zijn ze het talrijkst, eigen broedvogels en doortrekkers. Zo rond de 25.000 paartjes broeden in ons land wordt geschat.

Bonte Vliegenvanger (Ficedula hypoleuca) Niet alle bonte vliegenvangers zijn even mooi, de mannetjes bedoel ik dan. Dit omdat de intensiteit van het zwart kan verschillen. Dit is een mooi exemplaar met diep zwarte tinten. In mei zijn ze het talrijkst, eigen broedvogels en doortrekkers. Zo rond de 25.000 paartjes broeden in ons land wordt geschat.

Blauwborst (Luscinia svecica) Een blauwborst kun je op onverwachte momenten tegen komen. Zoals hier op een geploegde akker. Ook zag ik op een andere plaats in een flits twee opgehitste blauwborsten die achter elkaar zaten. Gauw de camera gemikt en afgedrukt. Het enige wat op de foto stond was een opvliegende blauwborst met de kenmerkende staart ver gespreid.

Blauwborst (Luscinia svecica) Een blauwborst kun je op onverwachte momenten tegen komen. Zoals hier op een geploegde akker. Ook zag ik op een andere plaats in een flits twee opgehitste blauwborsten die achter elkaar zaten. Gauw de camera gemikt en afgedrukt. Het enige wat op de foto stond was een opvliegende blauwborst met de kenmerkende staart ver gespreid.

Geelgors (Emberiza citrinella) Dit mannetje zat begin deze maand nog volop te zingen. Wellicht had ie nog geen vrouwtje kunnen strikken. Best bijzonder dat ik best dichtbij mocht komen. De foto was nog niet eenvoudig vanwege het zonnige tegenlicht. Meneer geelgors is in prachtkleed echt wel geel te noemen zoals je zien kunt.

Zwartkop (Sylvia atricapilla) Hoezo zwartkop kun je denken. Want er zit helemaal niks zwarts aan dit vogeltje. Toch is dit een zwartkopje maar wel het vrouwtje. En laat nou het vrouwtje op haar kopje een bruin petje hebben terwijl het mannetje wel degelijk een zwart petje op heeft. Het gaat overigens best goed met deze soort. Tot wel ruim een half miljoen van deze vrouwtjes broeden in ons land. Een echt zomervogeltje. In de maanden april tot en met juli zijn ze het talrijkst aanwezig.

Zwartkop (Sylvia atricapilla) Hoezo zwartkop kun je denken. Want er zit helemaal niks zwarts aan dit vogeltje. Toch is dit een zwartkopje maar wel het vrouwtje. En laat nou het vrouwtje op haar kopje een bruin petje hebben terwijl het mannetje wel degelijk een zwart petje op heeft. Het gaat overigens best goed met deze soort. Tot wel ruim een half miljoen van deze vrouwtjes broeden in ons land. Een echt zomervogeltje. In de maanden april tot en met juli zijn ze het talrijkst aanwezig.

Zwartkop (Sylvia atricapilla) Gisteren het vrouwtje met bruin petje op, vandaag het mannetje met wel degelijk een zwart petje op. De zwartkop is een belangrijke zanger in het voorjaar. Zijn mooie liedje laat hij vaak en luid horen. Je bent hem vast al tegen gekomen op je wandeling.

Zwartkop (Sylvia atricapilla) Gisteren het vrouwtje met bruin petje op, vandaag het mannetje met wel degelijk een zwart petje op. De zwartkop is een belangrijke zanger in het voorjaar. Zijn mooie liedje laat hij vaak en luid horen. Je bent hem vast al tegen gekomen op je wandeling.

Grauwe Vliegenvanger (Muscicapa striata) Het valt niet mee om van de grauwe vliegenvanger in de vrije natuur een mooie foto te maken. Immers, ze zitten in de regel best hoog op een tak met de lucht als achtergrond. Dan krijg je dit soort foto's. Niet de mooiste maar wel heel karakteristiek. Wil je een echt mooie foto dan moet je een nest zien te vinden. Dichtbij het nest, toch zeker als ze jongen aan het voeren zijn, kun je ze lager bij de grond in beeld krijgen.

Grauwe Vliegenvanger (Muscicapa striata) Het valt niet mee om van de grauwe vliegenvanger in de vrije natuur een mooie foto te maken. Immers, ze zitten in de regel best hoog op een tak met de lucht als achtergrond. Dan krijg je dit soort foto's. Niet de mooiste maar wel heel karakteristiek. Wil je een echt mooie foto dan moet je een nest zien te vinden. Dichtbij het nest, toch zeker als ze jongen aan het voeren zijn, kun je ze lager bij de grond in beeld krijgen.

Grauwe klauwier (Lanius collurio) De mooie grauwe klauwier neemt flink toe in onze provincie. Ook in Zundert heeft ie op meerdere plaatsen een plekje gevonden. De vogel vinden is te doen. Met name het mannetje zit namelijk vaak op vaste uitkijkposten in bijvoorbeeld bramenstruiken. Tot op een meter of vijftig mag je hem wel benaderen maar veel dichter niet. Heel af en toe hebben we mazzel. Zoals hier op de Regte Heide waar een paartje vlak voor een vogelkijkhut huist.

Grauwe klauwier (Lanius collurio) De mooie grauwe klauwier neemt flink toe in onze provincie. Ook in Zundert heeft ie op meerdere plaatsen een plekje gevonden. De vogel vinden is te doen. Met name het mannetje zit namelijk vaak op vaste uitkijkposten in bijvoorbeeld bramenstruiken. Tot op een meter of vijftig mag je hem wel benaderen maar veel dichter niet. Heel af en toe hebben we mazzel. Zoals hier op de Regte Heide waar een paartje vlak voor een vogelkijkhut huist.

Grauwe klauwier (Lanius collurio) Nee, ik vind ze niet mooier dan het mannetje. Maar ze mag er wel degelijk ook zijn. Zoals zo vaak heeft het vrouwtje minder opvallende kleuren maar haar tekening met al die bruine randjes aan de veren is zeker geslaagd. Je ziet mevrouw beduidend minder dan meneer, komt ook omdat meneer haar trouw komt voeren.

Grauwe klauwier (Lanius collurio) Nee, ik vind ze niet mooier dan het mannetje. Maar ze mag er wel degelijk ook zijn. Zoals zo vaak heeft het vrouwtje minder opvallende kleuren maar haar tekening met al die bruine randjes aan de veren is zeker geslaagd. Je ziet mevrouw beduidend minder dan meneer, komt ook omdat meneer haar trouw komt voeren.

Holenduif (Columba oenas) Het is maar een duif denk je misschien. Maar denk de duif eens weg uit onze natuur. We zouden ze erg missen. Probeer maar eens een natuurwandeling te maken zonder daarbij een duif te zien. En dan denk ik niet aan een tamme postduif maar bijvoorbeeld aan deze holenduif. Bovendien zijn het geweldig goede en mooie vliegers.

Ree Altijd leuk om op je wandeling een ree te zien. Zoals hier in de Pannenhoef. Normaliter zijn ze heel attent en hebben ze ons snel geroken of gehoord. Ook hier werd snel de dekking gezocht richting de Lokker ondanks dat de afstand nog groot was.

Ree Altijd leuk om op je wandeling een ree te zien. Zoals hier in de Pannenhoef. Normaliter zijn ze heel attent en hebben ze ons snel geroken of gehoord. Ook hier werd snel de dekking gezocht richting de Lokker ondanks dat de afstand nog groot was.

Velduil (Asio flammeus) Ik ben nog een paar keer terug geweest naar de plek waar ik midden mei een velduil zag. Heb geen velduil daar meer gezien, jammer. Uilen, ook de velduil, jagen op zicht maar zeker ook op geluid. Frappant is dat ze in hun vlucht zo goed als geen geluid maken dit ondanks het stompe, eigenlijk niet gestroomlijnde profiel van met name de kop. Kennelijk hebben de veren een geluiddempende eigenschap.

Velduil (Asio flammeus) Ik ben nog een paar keer terug geweest naar de plek waar ik midden mei een velduil zag. Heb geen velduil daar meer gezien, jammer. Uilen, ook de velduil, jagen op zicht maar zeker ook op geluid. Frappant is dat ze in hun vlucht zo goed als geen geluid maken dit ondanks het stompe, eigenlijk niet gestroomlijnde profiel van met name de kop. Kennelijk hebben de veren een geluiddempende eigenschap.

Velduil (Asio flammeus) Ik ben nog een paar keer terug geweest naar de plek waar ik midden mei een velduil zag. Heb geen velduil daar meer gezien, jammer. Uilen, ook de velduil, jagen op zicht maar zeker ook op geluid. Frappant is dat ze in hun vlucht zo goed als geen geluid maken dit ondanks het stompe, eigenlijk niet gestroomlijnde profiel van met name de kop. Kennelijk hebben de veren een geluiddempende eigenschap.

Velduil (Asio flammeus) Ik ben nog een paar keer terug geweest naar de plek waar ik midden mei een velduil zag. Heb geen velduil daar meer gezien, jammer. Uilen, ook de velduil, jagen op zicht maar zeker ook op geluid. Frappant is dat ze in hun vlucht zo goed als geen geluid maken dit ondanks het stompe, eigenlijk niet gestroomlijnde profiel van met name de kop. Kennelijk hebben de veren een geluiddempende eigenschap.

Geelgors (Emberiza citrinella) In de zon komen de kleuren van het mannetje het best tot zijn recht. Maar de zon kan ook warm zijn en daar past bij om af en toe de veren wat op te schudden.

Geelgors (Emberiza citrinella) In de zon komen de kleuren van het mannetje het best tot zijn recht. Maar de zon kan ook warm zijn en daar past bij om af en toe de veren wat op te schudden.

Blauwe Reiger (Ardea cinerea) Iedereen kent hem wel, die grote mooie blauwe reiger. Iedereen zal ook weten dat ie heel grote vleugels heeft. Op deze foto zijn de vleugels maximaal gestrekt en zie je dat ze echt wel heel groot zijn. Normaal vliegt de reiger met flink gebogen vleugels en dan lijken de vleugels minder groot dan dat ze werkelijk zijn.

Blauwe Reiger (Ardea cinerea) Iedereen kent hem wel, die grote mooie blauwe reiger. Iedereen zal ook weten dat ie heel grote vleugels heeft. Op deze foto zijn de vleugels maximaal gestrekt en zie je dat ze echt wel heel groot zijn. Normaal vliegt de reiger met flink gebogen vleugels en dan lijken de vleugels minder groot dan dat ze werkelijk zijn.

Blauwe Reiger (Ardea cinerea) Iedereen kent hem wel, die grote mooie blauwe reiger. Iedereen zal ook weten dat ie heel grote vleugels heeft. Op deze foto zijn de vleugels maximaal gestrekt en zie je dat ze echt wel heel groot zijn. Normaal vliegt de reiger met flink gebogen vleugels en dan lijken de vleugels minder groot dan dat ze werkelijk zijn.

Boomklever (Sitta europaea) Je zult deze vogel vast wel kennen, toch? De boomklever kan iets wat geen andere vogel na doet; van boven naar beneden lopen over een tak of boomstam. Vandaar de naam 'klever'; de flinke nagels aan de tenen haken gemakkelijk achter elk ruw deeltje van tak of stam, geven zo een stevige grip, alsof ie vast gekleefd is. Het gaat goed met de soort. Daar waar oude loofbomen zijn zul je hem hier tegen komen. Het mannetje verraad zich door zijn kenmerkende harde roep. Maar ook door zijn gedrag en kleuren valt ie gemakkelijk op. Bovendien is ie niet heel erg schuw. Ik lees dat er ca. 40.000 broedpaartjes in ons land zijn. Ikzelf dacht dat dat aantal groter was.

Boomklever (Sitta europaea) Je zult deze vogel vast wel kennen, toch? De boomklever kan iets wat geen andere vogel na doet; van boven naar beneden lopen over een tak of boomstam. Vandaar de naam 'klever'; de flinke nagels aan de tenen haken gemakkelijk achter elk ruw deeltje van tak of stam, geven zo een stevige grip, alsof ie vast gekleefd is. Het gaat goed met de soort. Daar waar oude loofbomen zijn zul je hem hier tegen komen. Het mannetje verraad zich door zijn kenmerkende harde roep. Maar ook door zijn gedrag en kleuren valt ie gemakkelijk op. Bovendien is ie niet heel erg schuw. Ik lees dat er ca. 40.000 broedpaartjes in ons land zijn. Ikzelf dacht dat dat aantal groter was.

Staartmees (Aegithalos caudatus) Veel jonge vogels in het bos nu. Hier daarvan een voorbeeld. Een juveniele staartmees. Overduidelijk te zien een jonkie, nog niet zo lang uit het nest denk ik. Nog helemaal niet goed op kleur maar wel al een echt lange staart. De juveniele staartmees heeft nog een duidelijk kenmerk; de oogring is namelijk nog dof rood gekleurd, later wordt die geel.

Staartmees (Aegithalos caudatus) Deze juveniel is wat ouder dan die op de eerdere foto. De oogring is wat minder rood, gaat al wat meer naar het geel toe.

Staartmees (Aegithalos caudatus) Deze juveniel is wat ouder dan die op de eerdere foto. De oogring is wat minder rood, gaat al wat meer naar het geel toe.

Patrijs (Perdix perdix) Gisteravond was de patrijs nog een item in het NOS-Journaal. Het gaat niet goed met de patrijs. Gelukkig zijn er boeren die tegen vergoeding kruidenranden verzorgen. Maar het rendement valt tegen, er is een tekort aan geschikt biotoop. De foto is wel passend vind ik, een patrijs haastig en angstig op zoek naar een geschikt stukje leefgebied.

Kleine Mantelmeeuw (Larus fuscus) Twee grote meeuwen die we in onze streek vaak kunnen zien. Alhoewel, de kleine mantelmeeuw is in de maanden december en januari zo goed als niet aanwezig, de zilvermeeuw zien we daarentegen het hele jaar door. Best groot zijn ze, de zilvermeeuw iets groter dan de kleine mantelmeeuw, een vleugelspan van ca. 120 tot 145 cm. De zilvermeeuw alleen met zwart op de vleugelpunten, de kleine mantelmeeuw toont veel meer zwart, die heeft ook een geheel zwarte vleugelbovenkant. Geweldige vliegers zijn het, gracieus en efficiënt. Grote afstanden afleggen is een eitje voor hen. We zien ze zo vaak dat we niet goed meer in de gaten hebben hoe mooi ze zijn.

Zilvermeeuw (Larus argentatus) Twee grote meeuwen die we in onze streek vaak kunnen zien. Alhoewel, de kleine mantelmeeuw is in de maanden december en januari zo goed als niet aanwezig, de zilvermeeuw zien we daarentegen het hele jaar door. Best groot zijn ze, de zilvermeeuw iets groter dan de kleine mantelmeeuw, een vleugelspan van ca. 120 tot 145 cm. De zilvermeeuw alleen met zwart op de vleugelpunten, de kleine mantelmeeuw toont veel meer zwart, die heeft ook een geheel zwarte vleugelbovenkant. Geweldige vliegers zijn het, gracieus en efficiënt. Grote afstanden afleggen is een eitje voor hen. We zien ze zo vaak dat we niet goed meer in de gaten hebben hoe mooi ze zijn.

Heggenmus (Prunella modularis) Je kent deze vast wel, woont wellicht ook in je tuin. Heggenmussen broeden in vrijwel het hele land, maar zijn in het noordoosten wat schaarser dan elders. Nergens komen zo veel heggenmussen voor als in bebouwing met veel groen, maar ook boerenland met veel heggen kan goed bezet zijn. In bossen is de heggenmus veelal een randbewoner die tevens dichte jonge aanplant graag bezet. In het voorjaar wachten we allemaal op zijn mooie liedje. Juist in deze weken, eind juli begin augustus, zien we hem het minst, zijn er het minst in ons land.

Heggenmus (Prunella modularis) Nog een keer de heggenmus. Nu bij mooiere omstandigheden wat de foto goed doet. Het mooie oog van de heggenmus valt op.

Putter (Carduelis carduelis) Hij wordt niet voor niks ook distelvink genoemd. Ik meen dat dit een mannetje is. Bij het mannetje loopt het rood voor op de kop door tot iets achter het oog. Het vrouwtje heeft wat minder rood daar.

Gele kwikstaart (Motacilla flava) Gisteren kwam ik een gele kwikstaart oudervogel tegen die zich nog sterk bekommerde over een jongeling. Ze vlogen een maisveld in, ik denk vooral om beschutting te vinden en niet zo zeer om voedsel te zoeken? De ouder, ik denk een vrouwtje, keek goed in het rond om het jong te volgen. Vaak werd er geroepen om contact te maken.

Gele kwikstaart (Motacilla flava) Gisteren kwam ik een gele kwikstaart oudervogel tegen die zich nog sterk bekommerde over een jongeling. Ze vlogen een maisveld in, ik denk vooral om beschutting te vinden en niet zo zeer om voedsel te zoeken? De ouder, ik denk een vrouwtje, keek goed in het rond om het jong te volgen. Vaak werd er geroepen om contact te maken.

Gele kwikstaart (Motacilla flava) Gisteren kwam ik een gele kwikstaart oudervogel tegen die zich nog sterk bekommerde over een jongeling. Ze vlogen een maisveld in, ik denk vooral om beschutting te vinden en niet zo zeer om voedsel te zoeken? De ouder, ik denk een vrouwtje, keek goed in het rond om het jong te volgen. Vaak werd er geroepen om contact te maken.

Gele kwikstaart (Motacilla flava) Gisteren kwam ik een gele kwikstaart oudervogel tegen die zich nog sterk bekommerde over een jongeling. Ze vlogen een maisveld in, ik denk vooral om beschutting te vinden en niet zo zeer om voedsel te zoeken? De ouder, ik denk een vrouwtje, keek goed in het rond om het jong te volgen. Vaak werd er geroepen om contact te maken.

Gele kwikstaart (Motacilla flava) Gisteren kwam ik een gele kwikstaart oudervogel tegen die zich nog sterk bekommerde over een jongeling. Ze vlogen een maisveld in, ik denk vooral om beschutting te vinden en niet zo zeer om voedsel te zoeken? De ouder, ik denk een vrouwtje, keek goed in het rond om het jong te volgen. Vaak werd er geroepen om contact te maken.

Gele kwikstaart (Motacilla flava) In het voorjaar, dit zijn foto's genomen eind april, is de gele kwik het mooist, het mooist gekleurd, met name het mannetje natuurlijk. In onze streek komen er niet erg veel tot broeden. Over heel Nederland moet je denken aan ruim 50.000 broedpaartjes. Eind september vertrekken ze weer richting de Sahel landen. Is de winter daar dan voldoende nat dan zien we er weer veel terug, is het daar erg droog dan zijn de aantallen hier weer merkbaar lager.

Gele kwikstaart (Motacilla flava) In het voorjaar, dit zijn foto's genomen eind april, is de gele kwik het mooist, het mooist gekleurd, met name het mannetje natuurlijk. In onze streek komen er niet erg veel tot broeden. Over heel Nederland moet je denken aan ruim 50.000 broedpaartjes. Eind september vertrekken ze weer richting de Sahel landen. Is de winter daar dan voldoende nat dan zien we er weer veel terug, is het daar erg droog dan zijn de aantallen hier weer merkbaar lager.

Dodaars (Tachybaptus ruficollis) Dit is ons kleinste fuutje. Van kop tot kont ca. 26 cm groot. Midden in de zomer zie je er niet zo veel, in voor- en najaar beduidend meer. Er wordt geschat dat er tot 3000 paartjes in ons land broeden; ik zou een groter aantal ook kunnen geloven. De lichte gele mondhoek is in de winter verdwenen. Dit is dus een zomerplaatje in prachtkleed.

Dodaars (Tachybaptus ruficollis) Dit is ons kleinste fuutje. Van kop tot kont ca. 26 cm groot. Midden in de zomer zie je er niet zo veel, in voor- en najaar beduidend meer. Er wordt geschat dat er tot 3000 paartjes in ons land broeden; ik zou een groter aantal ook kunnen geloven. De lichte gele mondhoek is in de winter verdwenen. Dit is dus een zomerplaatje in prachtkleed.

Dodaars (Tachybaptus ruficollis) Leuk die kleine fuutjes. Ze lusten van alles, zoals libellelarven maar ook salamanders. Dat laatste is minder leuk want het zijn behendige jagers onder water. Het vrouwtje is wat minder contrastrijk gekleurd dan het mannetje. Beide hebben de licht gele vlek aan de snavelbasis.

Dodaars (Tachybaptus ruficollis) Leuk die kleine fuutjes. Ze lusten van alles, zoals libellelarven maar ook salamanders. Dat laatste is minder leuk want het zijn behendige jagers onder water. Het vrouwtje is wat minder contrastrijk gekleurd dan het mannetje. Beide hebben de licht gele vlek aan de snavelbasis.

Konijn (Oryctolagus cuniculus) Een doodgewoon konijn bij het konijnenhol. Maar is het konijn nog wel doodgewoon? Ik vrees tegenwoordig meer dood dan gewoon want ik zie er niet veel meer in onze streken. De virusziekte, myxomatose, was er in de jaren vijftig de oorzaak van dat het dier op vele plaatsen verdween. Later is het aantal weer toegenomen, doordat meer dieren resistent werden tegen het virus. In 2011-2012 zorgde echter een nieuwe variant van myxomatose ervoor dat de populatie weer drastisch in aantal afnam. Dat maakt dat we in onze natuurgebieden misschien wel een te kort hebben aan konijnen want met name de konijnenholen hebben diverse nuttige functies.

Kokmeeuw (Chroicocephalus ridibundus) De kokmeeuw werd gisteren nog genoemd in het NOS-Journaal; ze hebben heel veel last gehad van een nieuwe variant van de vogelgriep; duizenden kokmeeuwen zijn er aan dood gegaan. En het ging al niet zo best met deze meeuw de afgelopen decennia. Hier gelukkig nog even drie op een rij; eentje spot on de andere als achtergrond.

Kokmeeuw (Chroicocephalus ridibundus) Deze foto's zijn midden april gemaakt in de Schakerloopolder, daar aan het eind van de Oesterdam, net in Tholen. Hier huisde een grote kolonie kokmeeuwen. Helaas sloeg ook hier de vogelgriep toe bij de kokmeeuwen. Niet zeker dus dat de meeuwen op de foto de zomer overleeft hebben.

Kokmeeuw (Chroicocephalus ridibundus) Deze foto's zijn midden april gemaakt in de Schakerloopolder, daar aan het eind van de Oesterdam, net in Tholen. Hier huisde een grote kolonie kokmeeuwen. Helaas sloeg ook hier de vogelgriep toe bij de kokmeeuwen. Niet zeker dus dat de meeuwen op de foto de zomer overleeft hebben.

Kokmeeuw (Chroicocephalus ridibundus) Nog een keer de kokmeeuw. Daar waar ie het mooist is, in de lucht. Hier in prachtkleed.

Gierzwaluw (Apus apus) Hier in Zundert in de Esdoornstraat wordt de zomer elk jaar opgesierd door een flink aantal gierzwaluwen die daar onder de pannen broeden. Hun vlucht en geroep ontgaat je daar dan heus niet. Fantastische vogels zijn het, echte luchtbewoners. Zouden ze nu al vertrokken zijn vanwege het slechte weer? Ze kunnen tot eind augustus hier zijn maar daarna is het snel helemaal over met dit vogelplezier.

Grasmus (Curruca communis) Twee maanden terug liet deze grasmus zich heel goed zien voor de kijkhut bij de Flesch in de Pannenhoef. De grasmus is niet het moeilijkste vogeltje om goed op de foto te krijgen. Ze zijn levendig, laten zich vaak goed herkenbaar en goed in zicht horen en zijn niet al te schuw.

Grasmus (Curruca communis) Twee maanden terug liet deze grasmus zich heel goed zien voor de kijkhut bij de Flesch in de Pannenhoef. De grasmus is niet het moeilijkste vogeltje om goed op de foto te krijgen. Ze zijn levendig, laten zich vaak goed herkenbaar en goed in zicht horen en zijn niet al te schuw.

Grauwe Gans (Anser anser) Van probleemvogel naar probleemvogel. Ik bedoel daarmee dat halverwege de vorige eeuw in ons land de grauwe gans nagenoeg verdwenen was als broedvogel en daarom een helpende hand nodig had. Dat dat geholpen heeft kunnen we nu overal zien want nu zijn er weer te veel grauwe ganzen in onze natuur. Er is weer een helpende hand nodig, nu om bijvoorbeeld de eieren in olie te dompelen zodat er geen kuikens geboren worden.

Krakeend (Mareca strepera) Heb je weleens een eend niet snel zien vliegen? Vast niet want dat kunnen ze niet goed. Een eend is best zwaar en de vleugels zijn niet al te groot. Daarom hebben de vleugels flink wat snelheid nodig om voldoende lift te genereren.

Bonte Vliegenvanger (Ficedula hypoleuca) In deze maand vertrekken de bonte vliegenvangers alweer naar warmere oorden. Het zijn echte zomervogels die relatief kort bij ons verblijven. Ze hebben hun broedperiode wat aangepast aan ons opwarmend klimaat. Over ca. veertig jaar zijn ze ca. 10 dagen eerder gaan broeden. Je moet denken aan ca. 25.000 broedpaartjes in ons land. Onze streek ligt dicht op de grens van het verspreidingsgebied. Het zijn bewoners van de zandgronden.

Bonte Vliegenvanger (Ficedula hypoleuca) In deze maand vertrekken de bonte vliegenvangers alweer naar warmere oorden. Het zijn echte zomervogels die relatief kort bij ons verblijven. Ze hebben hun broedperiode wat aangepast aan ons opwarmend klimaat. Over ca. veertig jaar zijn ze ca. 10 dagen eerder gaan broeden. Je moet denken aan ca. 25.000 broedpaartjes in ons land. Onze streek ligt dicht op de grens van het verspreidingsgebied. Het zijn bewoners van de zandgronden.

Lepelaar (Platalea leucorodia) Gisteren zag ik bij het Bergsediepsluisstrand een lepelaar foerageren. Mooi om te zien hoe handig die was. In een flink tempo zwiepte die de lepelsnavel door het water en met regelmaat werd wat gevangen. Met twee wipjes werd dan iets van de snavel voor tot achter in de keel gewipt. De vogel liep op best grote afstand en zo kreeg ik het idee dat er alleen maar lucht werd gevangen. Maar op een foto is toch duidelijk te zien dat het hier om een garnalenvisser ging.

Lepelaar (Platalea leucorodia) Gisteren zag ik bij het Bergsediepsluisstrand een lepelaar foerageren. Mooi om te zien hoe handig die was. In een flink tempo zwiepte die de lepelsnavel door het water en met regelmaat werd wat gevangen. Met twee wipjes werd dan iets van de snavel voor tot achter in de keel gewipt. De vogel liep op best grote afstand en zo kreeg ik het idee dat er alleen maar lucht werd gevangen. Maar op een foto is toch duidelijk te zien dat het hier om een garnalenvisser ging.

Lepelaar (Platalea leucorodia) Gisteren zag ik bij het Bergsediepsluisstrand een lepelaar foerageren. Mooi om te zien hoe handig die was. In een flink tempo zwiepte die de lepelsnavel door het water en met regelmaat werd wat gevangen. Met twee wipjes werd dan iets van de snavel voor tot achter in de keel gewipt. De vogel liep op best grote afstand en zo kreeg ik het idee dat er alleen maar lucht werd gevangen. Maar op een foto is toch duidelijk te zien dat het hier om een garnalenvisser ging.

Konijn (Oryctolagus cuniculus) Op sommige plekken gedijen konijnen weer. Je ziet er niet veel maar is er een plek waar ze vrij spel hebben dan is hun spel erg effectief en nemen de aantallen snel toe. Ik zeg er deze week meerdere bij het haventje bij de Bergsediepsluis.

Konijn (Oryctolagus cuniculus) Op sommige plekken gedijen konijnen weer. Je ziet er niet veel maar is er een plek waar ze vrij spel hebben dan is hun spel erg effectief en nemen de aantallen snel toe. Ik zeg er deze week meerdere bij het haventje bij de Bergsediepsluis.

Konijn (Oryctolagus cuniculus) Op sommige plekken gedijen konijnen weer. Je ziet er niet veel maar is er een plek waar ze vrij spel hebben dan is hun spel erg effectief en nemen de aantallen snel toe. Ik zeg er deze week meerdere bij het haventje bij de Bergsediepsluis.

Konijn (Oryctolagus cuniculus) Ook konijntjes zijn veel minder bang van een auto dan van een fietser of wandelaar. De auto was ook hier een bruikbare schuilhut. Zoals te zien in het grote oog; daar weerspiegelt mijn auto duidelijk herkenbaar.

Konijn (Oryctolagus cuniculus) Ook konijntjes zijn veel minder bang van een auto dan van een fietser of wandelaar. De auto was ook hier een bruikbare schuilhut. Zoals te zien in het grote oog; daar weerspiegelt mijn auto duidelijk herkenbaar.

Brandgans (Branta leucopsis) In Zeeland kun je ook nu nog brandganzen zien. En dan niet twee zoals op de foto maar meerdere want ze verblijven graag bij elkaar in een groep. Sinds de jaren tachtig broeden er in Nederland. Die paartjes trekken niet meer weg. Mooi getekende zwart wit ganzen zijn het.

Pimpelmees (Cyanistes caeruleus) In het dichte groen van de Krochten kwam ik deze pimpels tegen. Eentje vond mijn bezoek maar niks en zette zijn kuif en keel op. De andere, misschien een jonge vogel, had geen oog voor mij maar alleen voor kleine insectjes.

Pimpelmees (Cyanistes caeruleus) In het dichte groen van de Krochten kwam ik deze pimpels tegen. Eentje vond mijn bezoek maar niks en zette zijn kuif en keel op. De andere, misschien een jonge vogel, had geen oog voor mij maar alleen voor kleine insectjes.

Houtduif (Columba palumbus) Al jaren heb ik vaste tuinduiven. Daaronder een koppel houtduiven, niet de sierlijkste duif, flinke poepers ook, maar wel trouw, honkvast. Gisteren zag ik dat de houtduif weer op een nest zat in mijn krent. De blaadjes van de krent vertonen helaas de eerste herfsttinten weer maar toch vind de houtduif de tijd nog gunstig om weer te broeden? Het nest is vrij stevig gemaakt voor een duif.

Houtduif (Columba palumbus) Al jaren heb ik vaste tuinduiven. Daaronder een koppel houtduiven, niet de sierlijkste duif, flinke poepers ook, maar wel trouw, honkvast. Gisteren zag ik dat de houtduif weer op een nest zat in mijn krent. De blaadjes van de krent vertonen helaas de eerste herfsttinten weer maar toch vind de houtduif de tijd nog gunstig om weer te broeden? Het nest is vrij stevig gemaakt voor een duif.

Houtduif (Columba palumbus) Al jaren heb ik vaste tuinduiven. Daaronder een koppel houtduiven, niet de sierlijkste duif, flinke poepers ook, maar wel trouw, honkvast. Gisteren zag ik dat de houtduif weer op een nest zat in mijn krent. De blaadjes van de krent vertonen helaas de eerste herfsttinten weer maar toch vind de houtduif de tijd nog gunstig om weer te broeden? Het nest is vrij stevig gemaakt voor een duif.

Rietzanger (Acrocephalus schoenobaenus) Heb je een rietveld dan hoor je in de zomer vast ook de rietzanger. Hij laat zich graag uitgebreid en goed herkenbaar horen. Daarom zul je hem ook wel kunnen vinden. Het gaat best goed met deze vogel. Rond de 40.000 paartjes broeden er in ons land. Het broedsucces is ruim voldoende om de aantallen in ons land in stand te houden en zelfs de laatste tijd wat te laten stijgen. Een pareltje van onze rietvelden.

Rietzanger (Acrocephalus schoenobaenus) Heb je een rietveld dan hoor je in de zomer vast ook de rietzanger. Hij laat zich graag uitgebreid en goed herkenbaar horen. Daarom zul je hem ook wel kunnen vinden. Het gaat best goed met deze vogel. Rond de 40.000 paartjes broeden er in ons land. Het broedsucces is ruim voldoende om de aantallen in ons land in stand te houden en zelfs de laatste tijd wat te laten stijgen. Een pareltje van onze rietvelden.

Rietzanger (Acrocephalus schoenobaenus) Deze rietzanger trof ik aan in de Noordpolder bij Calfven. Er leek niets aan de hand, de vogel was druk in de weer, oogde zeker fit. Maar moet je die pootjes zien, dat is niet normaal, die zien er niet goed uit. Weet iemand wat er aan de hand is met die pootjes?

Rietzanger (Acrocephalus schoenobaenus) Deze rietzanger trof ik aan in de Noordpolder bij Calfven. Er leek niets aan de hand, de vogel was druk in de weer, oogde zeker fit. Maar moet je die pootjes zien, dat is niet normaal, die zien er niet goed uit. Weet iemand wat er aan de hand is met die pootjes?

Rietzanger (Acrocephalus schoenobaenus) Deze rietzanger trof ik aan in de Noordpolder bij Calfven. Er leek niets aan de hand, de vogel was druk in de weer, oogde zeker fit. Maar moet je die pootjes zien, dat is niet normaal, die zien er niet goed uit. Weet iemand wat er aan de hand is met die pootjes?

Huismus (Passer domesticus) Ik heb deze zomer best wel een aantal mussen gezien. Echter, zo goed als allemaal huismussen. Vooral in het buitengebied bij boerderijen lette ik speciaal op ringmussen. Maar helaas, ik zag er bitter weinig. Waar zijn die leuke ringmussen gebleven?

Huismus (Passer domesticus) Ik heb deze zomer best wel een aantal mussen gezien. Echter, zo goed als allemaal huismussen. Vooral in het buitengebied bij boerderijen lette ik speciaal op ringmussen. Maar helaas, ik zag er bitter weinig. Waar zijn die leuke ringmussen gebleven?

Blauwborst (Luscinia svecica) Een van mijn leukere vogelontmoetingen afgelopen zomer was met deze blauwborst in de Oude Buisse Heide. Mooi zangvogeltje. En zingen kan ie goed, doet ie veel in het voorjaar. Heeft ook een mooie opvallende baltsvlucht. Nu zijn er in ons land zeker achtmaal zo veel blauwborstjes in ons land dan in 1980.

Blauwborst (Luscinia svecica) Een van mijn leukere vogelontmoetingen afgelopen zomer was met deze blauwborst in de Oude Buisse Heide. Mooi zangvogeltje. En zingen kan ie goed, doet ie veel in het voorjaar. Heeft ook een mooie opvallende baltsvlucht. Nu zijn er in ons land zeker achtmaal zo veel blauwborstjes in ons land dan in 1980.

Kuifeend (Aythya fuligula) In de beek of in een natuurgebied hier in de buurt, overal kun je ze tegen komen deze leuke eendjes. Dat is niet altijd zo geweest want pas na ca. 1950 werden ze meer en meer gezien in ons land. In heel West-Europa namen ze vanaf toen toe. Hierbij speelden waarschijnlijk verdroging en ontginning van Oost-Europese broedgebieden en toegenomen voedselrijkdom van Nederlandse wateren mee. De toename zette tussen pakweg 1975 en 2000 nog door op vooral de hoge gronden. Op de lage gronden stabiliseerden ze en in de duinen namen ze zelfs af, na eerdere snelle toename.

Kuifeend (Aythya fuligula) In de beek of in een natuurgebied hier in de buurt, overal kun je ze tegen komen deze leuke eendjes. Dat is niet altijd zo geweest want pas na ca. 1950 werden ze meer en meer gezien in ons land. In heel West-Europa namen ze vanaf toen toe. Hierbij speelden waarschijnlijk verdroging en ontginning van Oost-Europese broedgebieden en toegenomen voedselrijkdom van Nederlandse wateren mee. De toename zette tussen pakweg 1975 en 2000 nog door op vooral de hoge gronden. Op de lage gronden stabiliseerden ze en in de duinen namen ze zelfs af, na eerdere snelle toename.

Kuifeend (Aythya fuligula) Nu meneer en mevrouw beter in beeld. Met name het gele oog van het mannetje valt op. De kleuren op de kop van dat mannetje boeien ook, verschillen bij verschillende lichtval. Mevrouw is maar een simpele niet opvallende verschijning, wel handig bij het broeden.

Kuifeend (Aythya fuligula) Nu meneer en mevrouw beter in beeld. Met name het gele oog van het mannetje valt op. De kleuren op de kop van dat mannetje boeien ook, verschillen bij verschillende lichtval. Mevrouw is maar een simpele niet opvallende verschijning, wel handig bij het broeden.

Boomkruiper (Certhia brachydactyla) Het gaat best goed met deze leuke kruiper. Het is ook een echte standvogel, een broedvogel die je het hele jaarrond tegen kunt komen. Ze worden maar zelden op enige afstand van de broedgebieden gezien. Er is heel weinig trek, misschien nog wel enkele vogels uit de grensstreek. Om ze te zien moet je goed opletten bij forse bomen met ruwe stam. Ze zoeken de schors van onderen naar boven af op verstopte insecten. Als ze je zien gaan ze vaak lekker aan de achterkant van de stam kruipen. Sterke nagels en een steunstaart zijn handig bij het kruipen.

Boomkruiper (Certhia brachydactyla) Het gaat best goed met deze leuke kruiper. Het is ook een echte standvogel, een broedvogel die je het hele jaarrond tegen kunt komen. Ze worden maar zelden op enige afstand van de broedgebieden gezien. Er is heel weinig trek, misschien nog wel enkele vogels uit de grensstreek. Om ze te zien moet je goed opletten bij forse bomen met ruwe stam. Ze zoeken de schors van onderen naar boven af op verstopte insecten. Als ze je zien gaan ze vaak lekker aan de achterkant van de stam kruipen. Sterke nagels en een steunstaart zijn handig bij het kruipen.

Boomklever (Sitta europaea) Heel hoog in een joekel van een eikenboom ontwaarde ik een boomklever die een leuk gedrag liet zien. De vogel was meerdere gallen aan het inspecteren, zou daarin nog iets eetbaars te vinden zijn? Insecten verstoren de groei van een blad en laten op die manier een huisje groeien, een gal, waarin hun larven veilig kunnen opgroeien. De klever stak zijn snavel in de gal en vond af en toe nog iets eetbaars, daar leek het in ieder geval op want uiteindelijk zat er nog iets zwarts in de snavelpunt.

Boomklever (Sitta europaea) Heel hoog in een joekel van een eikenboom ontwaarde ik een boomklever die een leuk gedrag liet zien. De vogel was meerdere gallen aan het inspecteren, zou daarin nog iets eetbaars te vinden zijn? Insecten verstoren de groei van een blad en laten op die manier een huisje groeien, een gal, waarin hun larven veilig kunnen opgroeien. De klever stak zijn snavel in de gal en vond af en toe nog iets eetbaars, daar leek het in ieder geval op want uiteindelijk zat er nog iets zwarts in de snavelpunt.

Boomklever (Sitta europaea) Heel hoog in een joekel van een eikenboom ontwaarde ik een boomklever die een leuk gedrag liet zien. De vogel was meerdere gallen aan het inspecteren, zou daarin nog iets eetbaars te vinden zijn? Insecten verstoren de groei van een blad en laten op die manier een huisje groeien, een gal, waarin hun larven veilig kunnen opgroeien. De klever stak zijn snavel in de gal en vond af en toe nog iets eetbaars, daar leek het in ieder geval op want uiteindelijk zat er nog iets zwarts in de snavelpunt.

Boomklever (Sitta europaea) Heel hoog in een joekel van een eikenboom ontwaarde ik een boomklever die een leuk gedrag liet zien. De vogel was meerdere gallen aan het inspecteren, zou daarin nog iets eetbaars te vinden zijn? Insecten verstoren de groei van een blad en laten op die manier een huisje groeien, een gal, waarin hun larven veilig kunnen opgroeien. De klever stak zijn snavel in de gal en vond af en toe nog iets eetbaars, daar leek het in ieder geval op want uiteindelijk zat er nog iets zwarts in de snavelpunt.

Boomklever (Sitta europaea) De mooie boomklever mooier in beeld dan op mijn vorige upload. In een dicht bos. Altijd zitten daar takjes in de weg. Gelukkig geen takjes voor het oog. En nog mooier, het weinige licht valt precies goed op dat oogje.

Boompieper (Anthus trivialis) Ook op de heide kun je in de zomer deze pieper aantreffen. Maar vaker vind je hem in grote struiken of bomen. Is gemakkelijk te verwarren met de graspieper maar die moet je meer in de buurt van weilanden zoeken.

Boompieper (Anthus trivialis) Je kunt hem zeker een keer vinden in een heidestruik. Maar meer kans maak je zo, hoog in een dode boom of hoog in een flinke struik of boom.

Boompieper (Anthus trivialis) Je kunt hem zeker een keer vinden in een heidestruik. Maar meer kans maak je zo, hoog in een dode boom of hoog in een flinke struik of boom.

Holenduif (Columba oenas) Drie op een rij.

Putter (Carduelis carduelis) Buiten broedtijd zoeken putters elkaar op. Veel leuker en veiliger om samen eten te gaan zoeken. Ik kwam vandaag een groepje tegen, waaronder veel jongen denk ik. Ze foerageerden op distels en met regelmaat vliegen ze dan op om even verderop de situatie weer eens goed te overzien. Zoals hier hoog in een dode den, ik tel er tien.

Gekraagde Roodstaart (Phoenicurus phoenicurus) Hoe kijk jij naar een dergelijke foto? Als vogelliefhebber, heeft dan de close up de voorkeur? Als fotograaf, dan gaat wellicht de voorkeur uit naar de overzichtsfoto? Daarin is mooi te zien dat de kleuren van deze mooie meneer prachtig in het totaalbeeld passen. Wit grijs zwart past mooi in de achtergrond, het oranje op de borst past mooi bij de bloeiende dennenkegels. Op dit moment maak je nog kans om een enkele laatste doortrekker uit Scandinavië te spotten. Onze eigen broedvogels zijn allemaal al eerder vertrokken, die zie je in september niet meer.

Gekraagde Roodstaart (Phoenicurus phoenicurus) Hoe kijk jij naar een dergelijke foto? Als vogelliefhebber, heeft dan de close up de voorkeur? Als fotograaf, dan gaat wellicht de voorkeur uit naar de overzichtsfoto? Daarin is mooi te zien dat de kleuren van deze mooie meneer prachtig in het totaalbeeld passen. Wit grijs zwart past mooi in de achtergrond, het oranje op de borst past mooi bij de bloeiende dennenkegels. Op dit moment maak je nog kans om een enkele laatste doortrekker uit Scandinavië te spotten. Onze eigen broedvogels zijn allemaal al eerder vertrokken, die zie je in september niet meer.

Wulp (Numenius arquata) Het was al wat later daar in De Matjens, de zon zonk bijna weg onder de horizon, toen deze wulp nog probeerde wat eetbaars te vinden. Daarvoor heeft deze grote steltloper een heel geschikte snavel. Want ga maar na, de wulp wil diep in de grond prikken, maakt daarvoor met de kop een draaibeweging vanuit de hals, en de bocht in de snavel past precies in die draaibeweging. Zo gaat de snavel met de minste weerstand het mulle zand in.

Roodborsttapuit (Saxicola rubicola) De foto doet denken aan een tegenlicht foto maar dat is ie niet. Ik heb hier de zon in mijn rug. Ik sta echter langs een bosrand. Het bos vangt de zonnestralen direct voor me weg maar iets verderop heeft de zon vrij spel met een lichte achtergrond tot gevolg. Gelukkig gaat het heel goed met de roodborsttapuit, hier het vrouwtje, je ziet er in de zomer heel veel.

Kievit (Vanellus vanellus) Vroeger zag je deze mooie plevier bijna uitsluitend in kruidenrijk grasland, tegenwoordig steeds meer op akkers, bij gebrek aan geschikt grasland.

Kievit (Vanellus vanellus) In het Engels heet ie 'Northern Lapwing'. Dat laatste 'Lapwing' op zijn Zunderts vertaald staat voor 'flinke lappen c.q. flappen van vleugels'. Dat klopt wel maar ook weer niet. Dat 'Lap' staat natuurlijk voor de ronde, de afgeronde, vleugels. En dat is hier mooi te zien. De kievit heeft inderdaad flinke afgeronde vleugels waarmee hij met relatief langzame slagen al boven blijft.

Ree Een reebokje in de Oude Buisse Heide. Ik sta op best grote afstand maar was natuurlijk al weer gezien, of gehoord, of geroken. Ze lusten graag malse blaadjes. Die eten ze dan van struiken zo lang ze erbij kunnen. Heel hoog is dat niet ofschoon ze zich soms flink strekken. Hun vraat is aan de struiken te herkennen.

Ree Een reebokje in de Oude Buisse Heide. Ik sta op best grote afstand maar was natuurlijk al weer gezien, of gehoord, of geroken. Ze lusten graag malse blaadjes. Die eten ze dan van struiken zo lang ze erbij kunnen. Heel hoog is dat niet ofschoon ze zich soms flink strekken. Hun vraat is aan de struiken te herkennen.

Goudplevier (Pluvialis apricaria) Elk najaar kun je goudplevieren aantreffen in de Schakerloopolder net over de Oesterdam net in Tholen. Vanaf de weg kun je ze fotograferen, helaas blijven ze veilig best ver weg. Ondanks die best grote afstand wordt je secuur in de gaten gehouden. Nog meer wulpen waren daar aanwezig, ook veel kieviten en enkele kluten.

Goudplevier (Pluvialis apricaria) Elk najaar kun je goudplevieren aantreffen in de Schakerloopolder net over de Oesterdam net in Tholen. Vanaf de weg kun je ze fotograferen, helaas blijven ze veilig best ver weg. Ondanks die best grote afstand wordt je secuur in de gaten gehouden. Nog meer wulpen waren daar aanwezig, ook veel kieviten en enkele kluten.

Goudplevier (Pluvialis apricaria) Nu, na het broedseizoen, hebben goudplevieren hun veren gewisseld en lijken zowel mannetjes, vrouwtjes en juvenielen erg veel op elkaar. In de groep die ik deze week zag zaten nog enkele vogels die wat achter liepen met hun garderobe. Het wit en wart op de buik was daarbij nog duidelijk te zien. Tijdens hoog water rusten ze in het binnenland op een veilige plek. Het is lang wachten, wordt je stijf van, daarom moet af en toe de poten worden gestrekt.

Goudplevier (Pluvialis apricaria) Nu, na het broedseizoen, hebben goudplevieren hun veren gewisseld en lijken zowel mannetjes, vrouwtjes en juvenielen erg veel op elkaar. In de groep die ik deze week zag zaten nog enkele vogels die wat achter liepen met hun garderobe. Het wit en wart op de buik was daarbij nog duidelijk te zien. Tijdens hoog water rusten ze in het binnenland op een veilige plek. Het is lang wachten, wordt je stijf van, daarom moet af en toe de poten worden gestrekt.

Goudplevier (Pluvialis apricaria) Deze goudplevier trof ik eerder aan eind juli, dus in zomerkleed. Frappant die verschillen tussen zomer- en winterjas. Deze plevier was geheel alleen aan het rondneuzen op een akker waar het gewas net de kop uit het zand stak. Ik vond het wat vreemd zo helemaal alleen want ik meende dat goudplevieren steeds in groepjes vertoefden?

Goudplevier (Pluvialis apricaria) Deze goudplevier trof ik eerder aan eind juli, dus in zomerkleed. Frappant die verschillen tussen zomer- en winterjas. Deze plevier was geheel alleen aan het rondneuzen op een akker waar het gewas net de kop uit het zand stak. Ik vond het wat vreemd zo helemaal alleen want ik meende dat goudplevieren steeds in groepjes vertoefden?

Goudplevier (Pluvialis apricaria) Deze goudplevier trof ik eerder aan eind juli, dus in zomerkleed. Frappant die verschillen tussen zomer- en winterjas. Deze plevier was geheel alleen aan het rondneuzen op een akker waar het gewas net de kop uit het zand stak. Ik vond het wat vreemd zo helemaal alleen want ik meende dat goudplevieren steeds in groepjes vertoefden?

Goudplevier (Pluvialis apricaria) Bontbekplevier (Charadrius hiaticula) Twee pleviersoorten in volle vaart. De goudplevier is ca. 26 cm groot, wezenlijk groter dan de bontbek van ca. 18 cm. De foto genomen met 1/100 seconde is niet best maar ik meen te kunnen zien dat de vleugelslag van de goudplevier trager is dan die van de bontbek? Op zich geldt, hoe groter de vogel hoe langzamer de vleugelslag.

Blauwborst (Luscinia svecica) Een van de leukere zomervogels vind ik de blauwborst. We vinden hem gelukkig steeds vaker de laatste jaren. Dat vinden komt ook omdat de blauwborst best een actieve zanger en vlieger is. Best fel is ie zelfs. Verdedigt fanatiek zijn stukje wereld en laat dat met zijn mooie liedje duidelijk horen. Bovendien heeft de blauwborst een opvallende balts- en verdedigingsvlucht. Zijn heel opvallende staart ontgaat je daarbij niet.

Smient (Mareca penelope) Eind september komen de smienten weer in ons land aan om de winter door te brenden. Je vind ze in de kustprovincies, in de delta, op de wadden. Meer inlands op de zandgronden zie je ze nauwelijks. Ze zijn met velen, over een jaar wel tot een miljoen als de winter niet te streng is, bij erge kou vliegen ze wet verder naar het zuiden. De landelijk getelde aantallen namen tot ongeveer 1990 toe maar dalen weer vanaf 2000. De afname werd aanvankelijk toegeschreven aan verschuivingen in winterverspreiding. Maar bij de smient komt dat vooral door het afgenomen broedsucces in de noordelijke broedgebieden die de populatie onder druk zet. Broedgevallen zijn in ons land zeldzaam.

Smient (Mareca penelope) Eind september komen de smienten weer in ons land aan om de winter door te brenden. Je vind ze in de kustprovincies, in de delta, op de wadden. Meer inlands op de zandgronden zie je ze nauwelijks. Ze zijn met velen, over een jaar wel tot een miljoen als de winter niet te streng is, bij erge kou vliegen ze wet verder naar het zuiden. De landelijk getelde aantallen namen tot ongeveer 1990 toe maar dalen weer vanaf 2000. De afname werd aanvankelijk toegeschreven aan verschuivingen in winterverspreiding. Maar bij de smient komt dat vooral door het afgenomen broedsucces in de noordelijke broedgebieden die de populatie onder druk zet. Broedgevallen zijn in ons land zeldzaam.

Smient (Mareca penelope) Nogmaals de smient in beeld, foto gemaakt ruim een week terug. Het is een mannetje in eclipskleed, duidelijk afwijkend van het mooiere zomerkleed. Het witte vleugelveld is een van de kenmerken van het mannetje. In de zomer wisselen deze grondeleenden in een week of 3 a 4 al hun slagpennen en andere veren, kunnen dan ook niet vliegen. Het dan ontstane eclipskleed is feitelijk een in de nazomer kort gedragen winterkleed.

Eekhoorn (Sciurus vulgaris) Ik heb mijn ramen gezeemd, binnen en buiten, het was bepaald nodig en maakt mijn zicht door de schuifpui richting tuin veel helderder. Dat kwam hier goed uit want ik kon gisteren door die schuifpui mijn tuingast van de afgelopen weken door het dubbelglas fotograferen. Hopelijk krijg ik hem nog eens mooier in beeld. Het mooie beestje wordt ook vaak gewone- of rode eekhoorn genoemd. Dit exemplaar is heel donker rood gekleurd, hun vachtkleur varieert van roodoranje tot kanstanje- of donkerbruin. Het is een echte boombewoner die als een acrobaat door de bomen rent en springt en die blij is met de grote kersenboom, notenboom en hazelaar in mijn tuin. De Latijnse naam van de eekhoorn betekent ‘gewone schaduwstaart’. Dat is vanwege zijn karakteristieke zithouding, met de staart over de rug, die staart is hier goed in beeld.

Heggenmus (Prunella modularis) Toen ik eergisteren door de schuifpui naar de eekhoorn aan het kijken was kwam een heggenmus op het topje van mijn voerhuisje zitten. Natuurlijk daarom ook even op dit vogeltje gemikt. Zou het dezelfde vogel zijn die in de zomer in mijn tuin woont? Is lang niet zeker want de najaarstrek speelt nagenoeg geheel af in september en oktober. Onze eigen broedvogels blijven in eigen land maar kunnen zo nodig dichtbij een plaats zoeken met meer voedsel. In de winter kunnen er wel meer dan een half miljoen heggenmussen in ons land zijn. Je vindt ze in heel ons land en verblijven best graag in tuinen zoals jullie zullen weten.

Heggenmus (Prunella modularis) Toen ik eergisteren door de schuifpui naar de eekhoorn aan het kijken was kwam een heggenmus op het topje van mijn voerhuisje zitten. Natuurlijk daarom ook even op dit vogeltje gemikt. Zou het dezelfde vogel zijn die in de zomer in mijn tuin woont? Is lang niet zeker want de najaarstrek speelt nagenoeg geheel af in september en oktober. Onze eigen broedvogels blijven in eigen land maar kunnen zo nodig dichtbij een plaats zoeken met meer voedsel. In de winter kunnen er wel meer dan een half miljoen heggenmussen in ons land zijn. Je vindt ze in heel ons land en verblijven best graag in tuinen zoals jullie zullen weten.

Witte Kwikstaart (Motacilla alba alba) Om een leuk vogeltje te scheppen heb je niet veel kleur nodig. Of zelfs geen enkele, want is wit en zwart wel een echte kleur? Nu, richting eind oktober is de meeste trek van de witte kwikstaart wel voorbij. Meestal trekken de vogels vooral door over de kustprovincies. Zo niet bij de witte kwik, die trekt meer oostelijk dan westelijk in ons land. In de winter verblijven hier wel nog een klein aantal eigen vogels en trekkers uit het noorden.

Witte Kwikstaart (Motacilla alba alba) De witte kwik op een ijzerdraad is leuk maar ik vind hem in het gras leuker. Daar tussen die sprieten hoort ie thuis, daar moet ie zijn boterham vinden. Ze zijn daar maar druk mee.

Toendrarietgans (Anser serrirostris) In oktober komen er weer veel ganzen aan in ons land om te overwinteren. Daaronder bij ons in de buurt ook enkele rietganzen, en dan niet de gewone rietgans maar de ondersoort 'toendrarietgans'. En inderdaad, ik vond woensdag in de Matjens enkele van deze ganzen. Ze zijn te herkennen o.a. door secuur op de snavel te letten. De plaats, de grootte en de kleur van de kleurvlek op de zwarte snavel zijn belangrijke herkenningspunten. Ze zitten graag tussen de kolganzen. Dat was ook deze keer het geval, ze zaten tussen een flink grote groep kolganzen op een geoogst maisveld.

Toendrarietgans (Anser serrirostris) Nog eens de toendrarietgans deze week in de Matjens. Nu maximaal in beeld zodat de kenmerkende tekening op de snavel heel goed te zien is. Wonderbaarlijk nietwaar dat deze gans twee weken terug nog 3 a 4000 km verderop in het noord oosten aan het rondlopen was. Ze broeden namelijk in Noord Rusland. Grote kans dat deze ganzen jaarlijks dezelfde plekjes in ons land op zoeken in de winter.

Toendrarietgans (Anser serrirostris) Nog eens de toendrarietgans deze week in de Matjens. Nu maximaal in beeld zodat de kenmerkende tekening op de snavel heel goed te zien is. Wonderbaarlijk nietwaar dat deze gans twee weken terug nog 3 a 4000 km verderop in het noord oosten aan het rondlopen was. Ze broeden namelijk in Noord Rusland. Grote kans dat deze ganzen jaarlijks dezelfde plekjes in ons land op zoeken in de winter.

Roodborsttapuit (Saxicola rubicola) Een enorm succesverhaal is de roodborsttapuit. Tenminste, als je aan aantallen in ons land denkt. Nu kom je er ongeveer twintig keer zoveel tegen als in 2000. Niets mis mee want ze zijn mooi en niet te schuw. Het moet al gek zijn wil je er geen een tegen komen op een flinke wandeling door het buitengebied. Gelukkig laten ze zich vaak goed zien, in de regel op een weidepaal of hoog in een struik. Hier een mannetje, duidelijk kleurijker getekend dan het vrouwtje.

Roodborsttapuit (Saxicola rubicola) Een enorm succesverhaal is de roodborsttapuit. Tenminste, als je aan aantallen in ons land denkt. Nu kom je er ongeveer twintig keer zoveel tegen als in 2000. Niets mis mee want ze zijn mooi en niet te schuw. Het moet al gek zijn wil je er geen een tegen komen op een flinke wandeling door het buitengebied. Gelukkig laten ze zich vaak goed zien, in de regel op een weidepaal of hoog in een struik. Hier een mannetje, duidelijk kleurijker getekend dan het vrouwtje.

Roodborsttapuit (Saxicola rubicola) Gisteren lied ik het mannetje zien. Het leuke van roodborsttapuiten is dat als je het mannetje ziet dat je dan heel vaak vlakbij ook het vrouwtje ziet, of andersom. Die twee kunnen het heel goed vinden met elkaar en zijn altijd dicht bij elkaar op stap. Gezellig samen insecten zoeken is hun motto lijkt wel. Hier het vrouwtje, niet zo mooi als het mannetje maar nog steeds de moeite waard.

Roodborsttapuit (Saxicola rubicola) Gisteren lied ik het mannetje zien. Het leuke van roodborsttapuiten is dat als je het mannetje ziet dat je dan heel vaak vlakbij ook het vrouwtje ziet, of andersom. Die twee kunnen het heel goed vinden met elkaar en zijn altijd dicht bij elkaar op stap. Gezellig samen insecten zoeken is hun motto lijkt wel. Hier het vrouwtje, niet zo mooi als het mannetje maar nog steeds de moeite waard.

Spreeuw (Sturnus vulgaris) Ik reed vanmiddag door de Matjens en zag een grote groep spreeuwen druk in de weer. Het zijn na-apers, vliegt er een op, direct daarna allemaal. Zo zag ik de groep van de akker hoog in een boom vliegen. Van grote afstand kon ik deze foto maken. Ik zie er minstens twintig zitten, niet allemaal even scherp ondanks mijn 1/400ste, maar ja stilzitten is niet hun kwaliteit.

Grote Zilverreiger (Ardea alba) Gisteren zag ik niet alleen spreeuwen in de Matjens. Ook grote zilverreigers. Maar liefst tien stuks bij elkaar, wel ca. 200 meter ver weg, achterin een grasland. Met mijn telelens kon ik er slechts zes in beeld krijgen; telelenzen hebben nu eenmaal een klein gezichtsveld. Op zo'n grote afstand foerageren ze gewoon door natuurlijk. Maar goed ook want ze leken het er maar druk mee te hebben met dat vinden van voldoende voedsel.

Nijlgans (Alopochen aegyptiaca) Met name in de wintermaanden is de Nijlgans een bewoner van grote maisvelden en grasvelden zoals in de Matjens, in de regel in groepjes. Pas eind jaren 1960 vond men een eerste broedgeval in ons land. Daarna ging het snel, wellicht wel te snel, het is immers een exoot. Gelukkig zijn er geen duidelijke aanwijzingen dat de groeiende aanwezigheid van de Nijlgans ten koste van andere vogels gaat. Het succes van deze soort is deels een gevolg van het lange broedseizoen en meerdere broedsels per jaar, tot midden in de winter. Hier ook een gans met gespreide vleugels. Zo is de kenmerkende witte vlek en groene kleur goed te zien. Een goed kenmerk, ook in de vlucht.

Nijlgans (Alopochen aegyptiaca) Met name in de wintermaanden is de Nijlgans een bewoner van grote maisvelden en grasvelden zoals in de Matjens, in de regel in groepjes. Pas eind jaren 1960 vond men een eerste broedgeval in ons land. Daarna ging het snel, wellicht wel te snel, het is immers een exoot. Gelukkig zijn er geen duidelijke aanwijzingen dat de groeiende aanwezigheid van de Nijlgans ten koste van andere vogels gaat. Het succes van deze soort is deels een gevolg van het lange broedseizoen en meerdere broedsels per jaar, tot midden in de winter. Hier ook een gans met gespreide vleugels. Zo is de kenmerkende witte vlek en groene kleur goed te zien. Een goed kenmerk, ook in de vlucht.

Kauw (Corvus monedula) Deze volwassen kauw, te herkennen door de grijze nek, liet me dichtbij komen met de auto. Zo dicht zelfs dat ik geen goede compositie over hield, beetje verkeerd gemikt kun je ook zeggen. De poten staan niet goed in beeld en de vogel is nogal groot in beeld. Voordeel is daarbij wel dat je een heel gedetailleerd portret kunt maken.

Kauw (Corvus monedula) Deze volwassen kauw, te herkennen door de grijze nek, liet me dichtbij komen met de auto. Zo dicht zelfs dat ik geen goede compositie over hield, beetje verkeerd gemikt kun je ook zeggen. De poten staan niet goed in beeld en de vogel is nogal groot in beeld. Voordeel is daarbij wel dat je een heel gedetailleerd portret kunt maken.

Vink (Fringilla coelebs) Najaar, voorjaar. Prut weer, fijn weer. Ik ben gisteren nog even op stap geweest. Niet omdat het weer uitnodigt, immers geen tekort aan wind, regen en bewolking. Nauwelijks een vogel gezien. Een vink tref je nu altijd wel aan, zo ook gisteren. Ik heb er eentje gefotografeerd en die foto staat model voor het huidige prut weer. Wat een verschil met fijnere tijden.

Vink (Fringilla coelebs) Najaar, voorjaar. Prut weer, fijn weer. Ik ben gisteren nog even op stap geweest. Niet omdat het weer uitnodigt, immers geen tekort aan wind, regen en bewolking. Nauwelijks een vogel gezien. Een vink tref je nu altijd wel aan, zo ook gisteren. Ik heb er eentje gefotografeerd en die foto staat model voor het huidige prut weer. Wat een verschil met fijnere tijden.

Vink (Fringilla coelebs) Ik zie heel weinig vogels in ons buitengebied momenteel. Maar dit beeld, een vink langs de weg in het groen zoekend naar iets eetbaars, kom je nog vaak tegen. Vaak zelfs hele groepjes vinken. Tot nu zag ik er nog geen kepen tussen. Zag ook weinig groenvinken tot nu.

Staartmees (Aegithalos caudatus) Vanmiddag scheen zo waar de zon. Maar er is vaak toch iets te klagen. Hier zit in de voorgrond nog net een blaadje heel onscherp in beeld, gelukkig alleen maar voor de pootjes. Blijft er toch nog een heel leuk vogeltje over meen ik. Meestal verblijven ze in de winter met familiegroepjes gezellig bij elkaar.

Winterkoning (Troglodytes troglodytes) Gistermiddag had ik mazzel. Een winterkoning nam de tijd om een stapel kinderkoppen te inspecteren op wat eetbaars. Het vogeltje zag me heus wel staan maar accepteerde mijn aanwezigheid op gepaste afstand. Een van onze leukere vogeltjes vind ik. Het frapante kleine staartje is een overduidelijk kenmerk. Hij doet zijn naam eer aan want in de wintermaanden is ie talrijk aanwezig. Er wordt geschat dat er dan maar liefst een tot twee miljoen exemplaren in ons land aanwezig zijn. Best veel vind ik dat?

Winterkoning (Troglodytes troglodytes) Gistermiddag had ik mazzel. Een winterkoning nam de tijd om een stapel kinderkoppen te inspecteren op wat eetbaars. Het vogeltje zag me heus wel staan maar accepteerde mijn aanwezigheid op gepaste afstand. Een van onze leukere vogeltjes vind ik. Het frapante kleine staartje is een overduidelijk kenmerk. Hij doet zijn naam eer aan want in de wintermaanden is ie talrijk aanwezig. Er wordt geschat dat er dan maar liefst een tot twee miljoen exemplaren in ons land aanwezig zijn. Best veel vind ik dat?

Winterkoning (Troglodytes troglodytes) De zon warmde zaterdagmiddag de kinderkoppen wat op. Insecten willen daarvan ook profiteren en het winterkoninkje weet dat. De stenen worden niet vergeefs afgezocht. Een aantal insecten zijn de klos. Of de spin helemaal rechts in beeld het heeft overleefd heb ik niet waargenomen.

Winterkoning (Troglodytes troglodytes) De zon warmde zaterdagmiddag de kinderkoppen wat op. Insecten willen daarvan ook profiteren en het winterkoninkje weet dat. De stenen worden niet vergeefs afgezocht. Een aantal insecten zijn de klos. Of de spin helemaal rechts in beeld het heeft overleefd heb ik niet waargenomen.

Winterkoning (Troglodytes troglodytes) De zon warmde zaterdagmiddag de kinderkoppen wat op. Insecten willen daarvan ook profiteren en het winterkoninkje weet dat. De stenen worden niet vergeefs afgezocht. Een aantal insecten zijn de klos. Of de spin helemaal rechts in beeld het heeft overleefd heb ik niet waargenomen.

Waterhoen (Gallinula chloropus) Bij de Ardo kwamen twee waterhoentjes uit de dekking van het daar door Ardo aangelegde stukje nieuwe natuur. Eentje met die bekende fel gekleurde snavel, gele punt, rode basis. En eentje met slechts een heel flets gekleurde snavel. Je zou denken dat die fletse snavel aan een vrouwtje doet denken maar dat is niet zo, beide geslachten zien er volwassen hetzelfde uit. Dus het moet een jonge vogel zijn, eentje van dit jaar. Het gaat hem kennelijk goed want hij ziet er rond gegeten uit.

Waterhoen (Gallinula chloropus) Bij de Ardo kwamen twee waterhoentjes uit de dekking van het daar door Ardo aangelegde stukje nieuwe natuur. Eentje met die bekende fel gekleurde snavel, gele punt, rode basis. En eentje met slechts een heel flets gekleurde snavel. Je zou denken dat die fletse snavel aan een vrouwtje doet denken maar dat is niet zo, beide geslachten zien er volwassen hetzelfde uit. Dus het moet een jonge vogel zijn, eentje van dit jaar. Het gaat hem kennelijk goed want hij ziet er rond gegeten uit.

Kolgans (Anser albifrons) Wil je nu in de buurt een paar honderd kolganzen zien dan moet je naar De Matjens gaan. Of naar Kelsdonk. Op nog meer plaatsen zullen er een aantal te vinden zijn verwacht ik. Deze soort is gemakkelijk te herkennen aan de witte rand om de snavelbasis. Tenminste, als je het over volwassen vogels hebt. Een jonge vogel heeft dat wit nog niet op de kop.

Kolgans (Anser albifrons) Wil je nu in de buurt een paar honderd kolganzen zien dan moet je naar De Matjens gaan. Of naar Kelsdonk. Op nog meer plaatsen zullen er een aantal te vinden zijn verwacht ik. Deze soort is gemakkelijk te herkennen aan de witte rand om de snavelbasis. Tenminste, als je het over volwassen vogels hebt. Een jonge vogel heeft dat wit nog niet op de kop.

Slechtvalk (Falco peregrinus) Vorige week organiseerde Vogelwerkgroep Zundert een lezing over de slechtvalk. Heb daar weer meerdere voor mij nieuwe dingen geleerd over deze roofvogel. Precies vier jaar geleden fotografeerde ik een slechtvalk op de kerktoren van Alphen. Op de torenspits daar heeft men een nestkast voor deze vogel geplaatst. Ik had mazzel dat een slechtvalk zich liet zien, nog met een duif als prooi ook. Van grote afstand kon ik deze foto's toen maken. Huist de vogel daar nog steeds?

Slechtvalk (Falco peregrinus) Vorige week organiseerde Vogelwerkgroep Zundert een lezing over de slechtvalk. Heb daar weer meerdere voor mij nieuwe dingen geleerd over deze roofvogel. Precies vier jaar geleden fotografeerde ik een slechtvalk op de kerktoren van Alphen. Op de torenspits daar heeft men een nestkast voor deze vogel geplaatst. Ik had mazzel dat een slechtvalk zich liet zien, nog met een duif als prooi ook. Van grote afstand kon ik deze foto's toen maken. Huist de vogel daar nog steeds?

Slechtvalk (Falco peregrinus) Vorige week organiseerde Vogelwerkgroep Zundert een lezing over de slechtvalk. Heb daar weer meerdere voor mij nieuwe dingen geleerd over deze roofvogel. Precies vier jaar geleden fotografeerde ik een slechtvalk op de kerktoren van Alphen. Op de torenspits daar heeft men een nestkast voor deze vogel geplaatst. Ik had mazzel dat een slechtvalk zich liet zien, nog met een duif als prooi ook. Van grote afstand kon ik deze foto's toen maken. Huist de vogel daar nog steeds?

Vink (Fringilla coelebs) Heb heel weinig vogels in mijn tuin momenteel. Gelukkig af en toe nog wel meerdere vinken. Lang leve fringilla coelebs.

Merel (Turdus merula) Onze vertrouwde good old merel, geklikt vandaag in de Pannenhoef. Niet alleen een echte tuinvogel maar ook een echte bosvogel. Deze waarschijnlijk jonge vogel zag er gezond en alert uit.

Merel (Turdus merula) Onze vertrouwde good old merel, geklikt vandaag in de Pannenhoef. Niet alleen een echte tuinvogel maar ook een echte bosvogel. Deze waarschijnlijk jonge vogel zag er gezond en alert uit.

Roek (Corvus frugilegus) Een paar kilometer verderop, in België, lopen nog veel stroomkabels door de lucht, van paal tot paal. Niet handig bij een grote storm maar wel handig voor onder andere roeken. Ik trof vandaag een groepje aan rustend op zo'n stroomkabel. De kenmerkende niet bevederde snavelbasis ontgaat je niet. Welk nut wordt daarmee bereikt?

Roek (Corvus frugilegus) Heb nog enkele roekenfoto's afgewerkt. Gisteren gemaakt op een stroomdraad in de buurt van Hoogstraten. Wat een kleine kop lijken ze te hebben. Daar kunnen geen grote hersenen in, toch zijn het geen domme vogels.

Roek (Corvus frugilegus) Heb nog enkele roekenfoto's afgewerkt. Gisteren gemaakt op een stroomdraad in de buurt van Hoogstraten. Wat een kleine kop lijken ze te hebben. Daar kunnen geen grote hersenen in, toch zijn het geen domme vogels.

Roek (Corvus frugilegus) Heb nog enkele roekenfoto's afgewerkt. Gisteren gemaakt op een stroomdraad in de buurt van Hoogstraten. Wat een kleine kop lijken ze te hebben. Daar kunnen geen grote hersenen in, toch zijn het geen domme vogels.

Vink (Fringilla coelebs) Ik houd van vogels. Wil ze daarom graag groot in beeld brengen om ze goed te kunnen bekijken. Maar groot in beeld betekend niet altijd dat je daarmee het mooiste plaatje krijgt meen ik. Zoals hier; een mannetje vink mooi vrij zittend tussen takjes met daaraan nog een aantal winterse blaadjes, gefotografeerd afgelopen woensdag. Met takjes en blaadjes een mooier plaatje, groter in beeld meer vogeldetails. Toch?

Vink (Fringilla coelebs) Ik houd van vogels. Wil ze daarom graag groot in beeld brengen om ze goed te kunnen bekijken. Maar groot in beeld betekend niet altijd dat je daarmee het mooiste plaatje krijgt meen ik. Zoals hier; een mannetje vink mooi vrij zittend tussen takjes met daaraan nog een aantal winterse blaadjes, gefotografeerd afgelopen woensdag. Met takjes en blaadjes een mooier plaatje, groter in beeld meer vogeldetails. Toch?

Vink (Fringilla coelebs) Meestal steelt het mannetje de show. Begrijp dat wel want meneer laat veel meer kleur in zijn verenkleed zien. Maar hier, zo in een middagzonnetje afgelopen woensdag, mag het vrouwtje er toch ook wel zijn meen ik.

Vink (Fringilla coelebs) Meestal steelt het mannetje de show. Begrijp dat wel want meneer laat veel meer kleur in zijn verenkleed zien. Maar hier, zo in een middagzonnetje afgelopen woensdag, mag het vrouwtje er toch ook wel zijn meen ik.

Grote Zilverreiger (Ardea alba) Vorige week dinsdag scheen heel even de zon toen ik bij de Flesch in de Pannenhoef was. Je zult begrijpen dat momenteel best veel water in het ven staat. In de oevervegetatie zocht een grote zilverreiger naar iets eetbaars. Het duurde even eer de vervaarlijke grote dolksnavel mijn richting in wees en ik een gewenst plaatje kon schieten. Ik vind deze grote witte vogel een echte recente verrijking van onze (vogel)natuur.

Grote Zilverreiger (Ardea alba) Vorige week dinsdag scheen heel even de zon toen ik bij de Flesch in de Pannenhoef was. Je zult begrijpen dat momenteel best veel water in het ven staat. In de oevervegetatie zocht een grote zilverreiger naar iets eetbaars. Het duurde even eer de vervaarlijke grote dolksnavel mijn richting in wees en ik een gewenst plaatje kon schieten. Ik vind deze grote witte vogel een echte recente verrijking van onze (vogel)natuur.

Keep (Fringilla montifringilla) Die takjes toch. Vaak zijn het stoorzendertjes op een vogelfoto. Met regelmaat blijkt er een takje bijvoorbeeld voor de kop te zitten, helemaal erg is het als het voor een oog blijkt te zitten. Maar deze keep maakt het wel helemaal bont. Deze wintergast kroop niet weg achter een takje maar achter een berg takjes in een slootkant. Een heel karwei om hem dan te vinden en ook nog eens scherp in beeld te krijgen. Voor mij was deze keep vorige week de eerste die ik zag deze winter.

Keep (Fringilla montifringilla) Die takjes toch. Vaak zijn het stoorzendertjes op een vogelfoto. Met regelmaat blijkt er een takje bijvoorbeeld voor de kop te zitten, helemaal erg is het als het voor een oog blijkt te zitten. Maar deze keep maakt het wel helemaal bont. Deze wintergast kroop niet weg achter een takje maar achter een berg takjes in een slootkant. Een heel karwei om hem dan te vinden en ook nog eens scherp in beeld te krijgen. Voor mij was deze keep vorige week de eerste die ik zag deze winter.

Middelste Bonte Specht (Dendrocoptes medius) Gistermiddag was ik in de Oude Buisse Heide. Wandelend in de buurt van het atelier van Henriette Roland Holst zag ik een bonte specht opvliegen. Wat verderop landde de specht op een ruwe tak. Snel mijn camera erop gericht en een aantal keren afgedrukt. Het bleek dus de middelste bonte te zijn. Geen zwart op het voorhoofd. Met de kop schuin gehouden komt die kop zelfs als geheel wit over. Ik denk dat dit een vrouwtje is?

Middelste Bonte Specht (Dendrocoptes medius) Gistermiddag was ik in de Oude Buisse Heide. Wandelend in de buurt van het atelier van Henriette Roland Holst zag ik een bonte specht opvliegen. Wat verderop landde de specht op een ruwe tak. Snel mijn camera erop gericht en een aantal keren afgedrukt. Het bleek dus de middelste bonte te zijn. Geen zwart op het voorhoofd. Met de kop schuin gehouden komt die kop zelfs als geheel wit over. Ik denk dat dit een vrouwtje is?

Vuurgoudhaan/goudhaan (Regulus ignicapilla/Regulus regulus) Hier laat ik twee goudhaantjes zien die ik deze week tegen kwam in de Oude Buisse Heide. Eentje minder goed gelukt, de andere goed gelukt. Toch ben ik wel blij met de minder gelukte foto. Dit omdat ik daarop toch nog duidelijk de kenmerken van de schaarse vuurgoudhaan kan zien. Kijk maar eens goed en je ziet de zwarte oogstreep, het wit boven en ook een beetje onder het oog, de grijze tint van de wang, de gele tint achter de wang. Kortom, het loont nu om in het bos extra te letten op deze kenmerken bij een heel klein vogeltje boven in een struik of boom. Want, het vuurgoudhaantje is heel mooi! In de maanden november december zijn de meeste goudhaantjes in ons land op de zandgronden. Er zijn globaal 20x zoveel gewone goudhaantjes dan vuurgoudhaantjes.

Vuurgoudhaan/goudhaan (Regulus ignicapilla/Regulus regulus) Hier laat ik twee goudhaantjes zien die ik deze week tegen kwam in de Oude Buisse Heide. Eentje minder goed gelukt, de andere goed gelukt. Toch ben ik wel blij met de minder gelukte foto. Dit omdat ik daarop toch nog duidelijk de kenmerken van de schaarse vuurgoudhaan kan zien. Kijk maar eens goed en je ziet de zwarte oogstreep, het wit boven en ook een beetje onder het oog, de grijze tint van de wang, de gele tint achter de wang. Kortom, het loont nu om in het bos extra te letten op deze kenmerken bij een heel klein vogeltje boven in een struik of boom. Want, het vuurgoudhaantje is heel mooi! In de maanden november december zijn de meeste goudhaantjes in ons land op de zandgronden. Er zijn globaal 20x zoveel gewone goudhaantjes dan vuurgoudhaantjes.

Vuurgoudhaan (Regulus ignicapilla) Omdat het vuurgoudhaantje zo mooi is heb ik een foto opgezocht die ik eerder maakte. Hier zijn de kenmerken op de kop veel beter te zien dan op mijn foto van gisteren. Goudhaantjes lijken geen nek te hebben. Het kopje zit direct tegen het lijfje gedrukt. Het lijkt wel een bolletje met een staartje en een snaveltje.

Putter (Carduelis carduelis) Langs landweggetjes willen wel eens plasjes met regenwater staan. Momenteel zie je daar gemakkelijk vinken die daarin willen badderen of wat willen drinken. Hier enkele putters. Het gaat goed de laatste jaren met deze mooie vink. De laatste decennia is het aantal bij ons zeker verdubbeld. Opvallend is dat de putter eerst vooral in het westen van ons land te vinden was maar tegenwoordig ook het oosten heeft bevolkt.

Putter (Carduelis carduelis) Langs landweggetjes willen wel eens plasjes met regenwater staan. Momenteel zie je daar gemakkelijk vinken die daarin willen badderen of wat willen drinken. Hier enkele putters. Het gaat goed de laatste jaren met deze mooie vink. De laatste decennia is het aantal bij ons zeker verdubbeld. Opvallend is dat de putter eerst vooral in het westen van ons land te vinden was maar tegenwoordig ook het oosten heeft bevolkt.

Putter (Carduelis carduelis) Langs landweggetjes willen wel eens plasjes met regenwater staan. Momenteel zie je daar gemakkelijk vinken die daarin willen badderen of wat willen drinken. Hier enkele putters. Het gaat goed de laatste jaren met deze mooie vink. De laatste decennia is het aantal bij ons zeker verdubbeld. Opvallend is dat de putter eerst vooral in het westen van ons land te vinden was maar tegenwoordig ook het oosten heeft bevolkt.

Koperwiek (Turdus iliacus) De grootste trek van deze mooie wintergast ligt al weer ruim een maand achter ons. Wil je hem zien, let dan op in weilanden langs een laan met bomen. Graag zoeken deze lijsters onder afgevallen bladeren naar eten. Mooi om te zien is dat ze dan druk zijn met blaadje voor blaadje met de snavel om te keren om te zien of daar een insect onder verscholen zit.

Koperwiek (Turdus iliacus) De grootste trek van deze mooie wintergast ligt al weer ruim een maand achter ons. Wil je hem zien, let dan op in weilanden langs een laan met bomen. Graag zoeken deze lijsters onder afgevallen bladeren naar eten. Mooi om te zien is dat ze dan druk zijn met blaadje voor blaadje met de snavel om te keren om te zien of daar een insect onder verscholen zit.

Zanglijster (Turdus philomelos) Gisteren liet ik een lijster, een Turdus, zien die we alleen in de winter zullen aantreffen, namelijk de koperwiek. Anders is dat met deze Turdus philomelos ofwel zanglijster. Deze zien we het hele jaar door. Zowel in het bos als in onze tuinen. Zijn mooie zang maakt hem een aangename gast. De zanglijster is kleiner dan de meer schaarse grote lijster. Staat ook minder rechtop, oogt minder wit, heeft v-vormige vlekken op borst en buik. Hier een eerstejaars vogel denk ik.

Kleine zwaan (Cygnus bewickii) Bij de Pannenhoef zag ik gisteren tussen een groep knobbelzwanen enkele kleine zwanen. Recent vorige jaren zag ik daar een groter aantal van deze wintergasten, hoop maar dat er elders nog een aantal gearriveerd zijn. Ze komen uit noord Rusland, een vlucht van ruim 3000 km. En dat alles enkel met schone biobrandstoffen. Het zwart op de gele snavel loopt van punt tot ruim over de neusgaten. Op een foto staan in de achtergrond onscherp twee jonge knobbelzwanen, die hebben nog geen knobbel en de snavel is nog niet diep rood gekleurd.

Kleine zwaan (Cygnus bewickii) Bij de Pannenhoef zag ik gisteren tussen een groep knobbelzwanen enkele kleine zwanen. Recent vorige jaren zag ik daar een groter aantal van deze wintergasten, hoop maar dat er elders nog een aantal gearriveerd zijn. Ze komen uit noord Rusland, een vlucht van ruim 3000 km. En dat alles enkel met schone biobrandstoffen. Het zwart op de gele snavel loopt van punt tot ruim over de neusgaten. Op een foto staan in de achtergrond onscherp twee jonge knobbelzwanen, die hebben nog geen knobbel en de snavel is nog niet diep rood gekleurd.

Kleine zwaan (Cygnus bewickii) Bij de Pannenhoef zag ik gisteren tussen een groep knobbelzwanen enkele kleine zwanen. Recent vorige jaren zag ik daar een groter aantal van deze wintergasten, hoop maar dat er elders nog een aantal gearriveerd zijn. Ze komen uit noord Rusland, een vlucht van ruim 3000 km. En dat alles enkel met schone biobrandstoffen. Het zwart op de gele snavel loopt van punt tot ruim over de neusgaten. Op een foto staan in de achtergrond onscherp twee jonge knobbelzwanen, die hebben nog geen knobbel en de snavel is nog niet diep rood gekleurd.

Vuurgoudhaan (Regulus ignicapilla) Vorige week donderdag had ik geluk in de Pannenhoef. Een vuurgoudhaantje liet zich een keer goed zien. Ik heb de indruk dat afgelopen weken er relatief veel vuurgoudhaantjes in ons land zijn. Zou er dit jaar een extra grote winterdoortrek zijn? Wellicht door onze mildere winters? Opvallend is het kruintje van dit goudhaantje. Het kruintjes kan enorm worden opgezet met dan fel gele en zelfs rode tinten zichtbaar. Maar hier ligt het kruintje wel erg plat op het koppie.